پس آن بسيار است و ما در اينجا اكتفا مى كنيم بذكر چند عمل : اوّل بسيار گفتن سُبْحانَ اللّهِ وَاللّهُ اَكْبَرُ وَ لا اِلهَ اِلاّ اللّهُ و بسيار صلوات فرستادن همانا روايت شده كه جمعه شبش نورانى است و روزش بسيار روشن پس بسيار بگوئيد سُبْحانَ اللّهِ وَ اللّهُ اَكْبَرُ وَ لا اِلهَ اِلاّ اللّهُ و بسيار صلوات بفرستيد بر محمّد و آل محمّدعَليهمُ السلام و در روايت ديگر اَقَلّ صلوات در اين شب صد مرتبه است و آنچه زياده كنى بهتر است ، و از حضرت صادق عليه السلام مرويست كه صلوات بر محمد و آل محمد در شب جمعه برابر است با هزار حسنه و محو مى كند هزار سيّئه را و بالا مى برد هزار درجه و مستحبّ است كه بسيار صلوات بفرستند بر محمّد و آل محمّد صَلَواتُ اللّهِ عَلَيْهِمْ بعد از نماز عصر روز پنجشنبه تا آخر روز جمعه ، و بسند صحيح از حضرت صادق عليه السلام منقولست كه چون عصر روز پنجشنبه مى شود ملائكه از آسمان به زير مى آيند با قلمهاى طلا و صحيفه هاى نقره و نمى نويسند در پسين پنجشنبه و شب جمعه و روز جمعه تا آفتاب غروب كند بغير از صلوات بر محمّد و آل محمّد، و شيخ طوسى فرموده كه مستحبّ است در روز پنجشنبه صلوات فرستادن برپيغمبرصَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَاله هزارمرتبه و مستحبّ است آنكه بگويد در آن :
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ وَ اَهْلِكْ
خدايا درود فرست بر محمد و آلش و فرج ايشان را نزديك گردان و
عَدُوَّهُمْ مِنَ الْجِنِّ وَ الاِنْسِ مِنَ الاْوَّلينَ وَ الاخِرينَ
دشمنانشان را از جن و انس از اولين و آخرين نابود كن
و گفتن اين صلوات صد مرتبه از بعد عصر پنجشنبه تا آخر روز جمعه فضيلت بسيار دارد و نيز شيخ فرموده مستحبّ است كه در آخر روز پنجشنبه استغفار كنند به اين نحو
اَسْتَغْفِرُ اللّهَ الَّذى لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الْحَىُّ الْقَيُّومُ وَ اَتُوبُ اِلَيْهِ تَوْبَةَ عَبْدٍ خاضِعٍ مِسْكينٍ
آمرزش خواهم از خدائى كه معبودى جز او نيست زنده و پاينده است و بسويش توبه كنم توبه بنده فروتن بينواى
مُسْتَكينٍ لا يَسْتَطيعُ لِنَفْسِهِ صَرْفاً وَ لا عَدْلاً وَ لا نَفْعاً وَلا ضَرّاً وَ لا
درمانده كه نتواند به نفع خويشتن كارى (كند) نه دفع شرى و نه سود و زيانى و نه
حَيوةً وَ لا مَوْتاً وَ لا نُشُوراً وَ صَلَّى اللّهُ عَلى مُحَمَّدٍ وَ عِتْرَتِهِ
زندگى و مرگى و نه رستاخيزى و درود خدا بر محمد و عترت
الطَّيِّبينَ الطّاهِرينَ الاْخْيارِ الاَبْرارِ وَ سَلَّمَ تَسْليماً
پاك و پاكيزه و برگزيدگان نيكش و سلام كاملش بر ايشان باد
دوّم: آنكه در شب جمعه اين سوره ها را بخواند كه از براى هر يك فوايد و ثواب بسيار روايت شده بنى اسرائيل ، كهف ، سه طسيَّن ، الَّم سجده ، يَّس ، صَّ، اَحْقاف ، واقِعَة ، حَّم سجده ، حَّم دُخان ، طُور، اِقْتَرَبَتْ، جُمعه و اگر فرصت ندارد اختيار كند واقعه و سوره هاى قبل آنرا زيرا كه روايت شده از حضرت صادق عليه السلام كه هر كه در هر شب جمعه سوره بنى اسرائيل بخواند نميرد تا بخدمت حضرت قائم عليه السلام برسد و از اصحاب آن حضرت باشد و فرمود كه هر كه سوره كهف را در هر شب جمعه بخواند نميرد مگر شهيد و حقّ تعالى او را در روز قيامت با شهداء محشور گرداند و با ايشان باز دارد و فرمود كه هر كه هر سه طَّسين را در شب جمعه بخواند از دوستان خدا باشد و در امان و حمايت حقّ تعالى باشد و فقر و تنگدستى در دنيا به او نرسد و در آخرت خدا از بهشت آنقدر به او عطا كند كه او راضى گردد و زياده از رضا به او كرامت فرمايد و صد زن از حوريان بهشت به او تزويج نمايد و فرمود كه هر كه سوره الَّم سجده در هر شب جمعه بخواند حقّ تعالى در قيامت نامه او را بدست راست او دهد و او را بر اعمال او حساب نكند و از رفقاء محمّد و آل اوعَليهمُ السلام باشد، و بسند معتبر از حضرت باقرعليه السلام منقول است كه هر كه سوره صَّ را در شب جمعه بخواند از خير دنيا و عقبى آنقدر به او عطا كنند كه نداده باشند مگر به پيغمبر مرسلى يا ملك مقرّبى و داخل بهشت گردانند او را با هر كه خواهد از اهل خانه او حتى خادمى كه او را خدمت كرده است اگر چه داخل عيال او نباشد و در حدّ شفاعت كردن او نباشد، و از حضرت صادق عليه السلام منقولست كه هر كه در شب جمعه يا روز جمعه سوره اَحْقافْ را بخواند در دنيا به او ترسى و بيمى نرسد و در آخرت از فزع و ترس روز قيامت ايمن باشد، وفرمود كه هركه هرشب جمعه سوره واقعه را بخواند خدا او را دوست دارد و او را محبوب گرداند و در دنيا بدحالى و تنگدستى نبيند و هيچ آفت از آفات دنيا به او نرسد و از رفقاء حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام باشد واين سوره مخصوص اميرالمؤ منين است و روايت است كه هر كه بخواند سوره جمعه را در هر شب جمعه خواهد بود كفّاره مابين جمعه تا جمعه ديگر، وهمين فضيلت وارد شده از براى كسى كه سوره كهف را درهر شب جمعه بخواند وهمچنين براى كسيكه آنرا بعد از ظهر وعصر روز جمعه بخواند، و بدان كه نمازهاى بسيار در شب جمعه وارد شده از آنجمله نماز حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام وديگر دو ركعت نماز در هر ركعت حمد و پانزده مرتبه اِذا زُلْزِلَتْ، روايت شده كه هر كه اين نماز را بجا آورد ايمن كند خدا او را از عذاب قبر و از هولهاى روز قيامت.
سوّم: آنكه در ركعت اوّل نماز مغرب وعشاء سوره جمعه بخواند و در دويّم مغرب توحيد و در دوّم عشاء اَعْلى بخواند
چهارم: آنكه ترك كند خواندن شعر را زيرا كه در حديث صحيح از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه مكروه است روايت شعر براى روزه دار و مُحرِم و در حرم و در روز جمعه و در شبها راوى گفت هر چند شعر حقّى باشد فرمود هر چند شعر حقّ باشد، و در حديث معتبر از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَ اله فرمود كه هر كه يك شعر بخواند در شب جمعه يا در روز جمعه در آنشب و در آنروز بهره اى از ثواب بغير آن نداشته باشد، و به روايت معتبر ديگر در آن شب و آن روز نمازش مقبول نگردد
پنجم: دعاء در حقّ مؤ منين بسيار كند چنانكه حضرت زهراءعَليهَاالسَّلام مينموده و اگر از براى ده نفر از برادران مؤ من كه مرده باشند طلب آمرزش كند روايت شده كه بهشت براى او واجب گردد
ششم: آنكه بخواند دعاهاى وارده درآنرا وآنها بسياراست وما بذكر قليلى ازآنها اكتفامى نمائيم بسند صحيح از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه هر كه در شب جمعه در سجده آخر نافله شام هفت مرتبه اين دعا را بخواند چون فارغ شود آمرزيده شده باشد و اگر در هر شب چنين كند بهتر است و دعا اين است :
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِوَجْهِكَ الْكَريمِ وَ اسْمِكَ
خدايا از تو درخواست كنم به ذات بزرگوار و نام
الْعَظيمِ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَغْفِرَ لى ذَنْبِىَ الْعَظيمَ
بزرگت كه درود فرستى بر محمد و آلش و بيامرزى گناه بزرگم
و از حضرت رسول صلى الله عليه و آله منقولست كه هر كه هفت مرتبه اين دعا را بخواند در شب جمعه يا روز جمعه اگر در آنشب يا آن روز بميرد داخل بهشت شود و دعا اين است:
اَللّهُمَّ اَنْتَ رَبّى لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ خَلَقْتَنى وَ اَنَا عَبْدُكَ وَ ابْنُ اَمَتِكَ وَ فى قَبْضَتِكَ وَ
خدايا تويى پروردگار من معبودى جز تو نيست مرا آفريدى و من بنده تو و فرزند كنيز توام و در قبضه
ناصِيَتى بِيَدِكَ اَمْسَيْتُ عَلى عَهْدِكَ وَ وَعْدِكَ مَا اسْتَطَعْتُ اَعُوذُ
قدرت توام و اراده و اختيارم بدست تو است تا آنجا كه توانستم بر عهد و پيمان تو روز را به شب آورم پناه مى برم
بِرِضاكَ مِنْ شَرِّ ما صَنَعْتُ اَبُوءُ بِنِعْمَتِكَ وَ اَبُوءُ بِذَنْبى فَاغْفِرْ لى
به خوشنودى تو از شر آنچه كرده ام هم به نعمت تو اعتراف دارم و هم به گناه خود پس گناهم را
ذُنُوبى اِنَّهُ لا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ اِلاّ اَنْتَ
بيامرز كه براستى نيامرزد گناهان را جز تو
و شيخ طوسى و سيد و كفعمى و سيّد بن باقى گفته اندكه مستحبّ است در شب جمعه و روز آن و شب عرفه و روز آن اين دعا بخوانند و ما دعا را از مصباح شيخ نقل مى كنيم و دعا اين است :
اَللّهُمَّ مَنْ تَعَبَّأَ و تَهَيَّأَ وَ اَعَدَّ وَ
خدايا هركس مجهز و آماده و مهيا و
اسْتَعَدَّ لِوِفادَةٍ اِلى مَخْلُوقٍ رَجاَّءَ رِفْدِهِ وَ طَلَبَ ناَّئِلِهِ وَ جاَّئِزَتِهِ
مستعد براى ورود بر مخلوقى شده به اميد دهش و به جستجوى جايزه و بخشش او
فَاِلَيْكَ يا رَبِّ تَعْبِيَتى وَ اسْتِعْدادى رَجاَّءَ عَفْوِكَ وَ طَلَبَ ناَّئِلِكَ وَ
پس اى پروردگار من آمادگى و استعداد من بسوى تو است و آرزوى عفو تو و خواهش بخشش و
جاَّيِزَتِكَ فَلا تُخَيِّبْ دُعاَّئى يا مَنْ لا يَخيبُ عَلَيْهِ سائِلٌ وَلا يَنْقُصُهُ
جايزه ات را دارم پس در اين خواهشى كه دارم نوميدم مكن اى كسى كه هيچ خواهنده اى نااميد از درگاهش نرود و
ناَّئِلٌ فَاِنّى لَمْ آتِكَ ثِقَةً بِعَمَلٍ صالِحٍ عَمِلْتُهُ وَ لا لِوِفادَةِ مَخْلُوقٍ
هيچ گيرنده عطايى از (كرمش ) نكاهد و من به اعتماد عمل صالحى كه كرده باشم بدرگاهت نيامده و نه به مخلوقى
رَجَوْتُهُ اَتَيْتُكَ مُقِرّاً عَلى نَفْسى بِالاِْساَّئَةِ وَ الظُّلْمِ مُعْتَرِفاً بِاَنْ لا
وارد شده ام كه از او اميدى داشته باشم بلكه بدرگاه تو آمده ام در حاليكه اقرار دارم كه بخود بدى و ستم كرده و معترفم كه هيچ
حُجَّةَ لى وَ لا عُذْرَ اَتَيْتُكَ اَرْجُو عَظيمَ عَفْوِكَ الَّذى عَفَوْتَ بِهِ عَنِ
دليل و عذرى هم بر اين بدى و ستم نداشته ام ، آمده ام به اميد آن عفو عظيم تو كه بدان از
الْخاطِئينَ فَلَمْ يَمْنَعْكَ طُولُ عُكُوفِهِمْ عَلى عَظيمِ الْجُرْمِ اَنْ عُدْتَ
خطاكاران درگذرى و توقف طولانى آنها بر جرم بزرگ بازت نداشت از اينكه باز
عَلَيْهِمْ بِالرَّحْمَةِ فَيا مَنْ رَحْمَتُهُ واسِعَةٌ وَ عَفْوُهُ عَظيمٌ يا عَظيمُ يا
بدانها مهر ورزى اى كسى كه رحمتش وسيع و گذشتش بزرگ است اى خداى بزرگ اى
عَظيمُ يا عَظيمُ لا يَرُدُّ غَضَبَكَ اِلاّ حِلْمُكَ وَ لا يُنْجى مِنْ سَخَطِكَ اِلا
خداى بزرگ اى خداى بزرگ خشم تو را جز بردباريت جلوگيرى نكند و از غضب تو جز
التَّضَرُّعُ اِلَيْكَ فَهَبْ لى يا اِلهى فَرَجاً بِالْقُدْرَةِ الَّتى تُحْيى بِها مَيْتَ
زارى به درگاهت چيزى نجات نبخشد پس اى معبود من بدان قدرتى كه سرزمينهاى مرده را
الْبِلادِ وَ لا تُهْلِكْنى غَمّاً حَتّى تَسْتَجيبَ لى وَ تُعَرِّفَنِى الاِجابَةَ فى
بدان وسيله زنده مى گردانى گشايشى بر من بخش و مرا به حال اندوه هلاكم مكن تا دعايم را مستجاب كنى و اجابت
دُعاَّئى وَ اَذِقْنى طَعْمَ الْعافِيَةِ اِلى مُنَتَهى اَجَلى وَ لا تُشْمِتْ بى
دعايم را به من بنمايانى و طعم تندرستى را تا پايان عمر به من بچشان و گرفتار شماتت
عَدُوّى وَ لا تُسَلِّطْهُ عَلَىَّ وَ لا تُمَكِّنْهُ مِنْ عُنُقى اَللّهُمَّ اِنْ وَضَعْتَنى
دشمنم مكن و او را بر من مسلط مگردان و بر گردنم سوارش منما خدايا اگر تو مرا پست كنى
فَمَنْ ذَا الَّذى يَرْفَعُنى وَ اِنْ رَفَعْتَنى فَمَنْ ذَا الَّذى يَضَعُنى وَ اِنْ
پس كيست كه (بتواند) بلندم كند و اگر تو بلندم كنى پس كيست كه (بتواند) پستم كند و اگر
اَهْلَكْتَنى فَمَنْ ذَا الَّذى يَعْرِضُ لَكَ فى عَبْدِكَ اَوْ يَسْئَلُكَ عَنْ اَمْرِهِ وَ
هلاكم كنى پس كيست كه درباره اين بنده ات متعرض تو شود يا از وضع او از تو پرسش كند ولى
قَدْ عَلِمْتُ اَنَّهُ لَيْسَ فى حُكْمِكَ ظُلْمٌ وَ لا فى نَقِمَتِكَ عَجَلَةٌ وَ اِنَّما
بطور مسلم اين را دانسته ام كه در حكم تو ستمى نيست و نه در انتقام تو شتابى است زيرا كسى
يَعْجَلُ مَنْ يَخافُ الْفَوْتَ وَ اِنَّما يَحْتاجُ اِلَى الظُّلْمِ الضَّعيفُ وَ قَدْ
شتاب (در انتقام ) كند كه بترسد (فرصت ) از دست برود و شخص ناتوان نيازمند به ستم مى باشد و درصورتى كه
تَعالَيْتَ يا اِلهى عَنْ ذلِكَ عُلُوّاً كَبيراً اَللّهُمَّ اِنّى اَعُوذُ بِكَ فَاَعِذْنى
اى معبود من تو از اينگونه مطالب بسيار برتر و بزرگترى خدايا به تو پناه آرم پس ياريم ده
وَ اَسْتَجِيرُ بِكَ فَاَجِرْنى وَ اَسْتَرْزِقُكَ فَارْزُقْنى وَ اَتَوَكَّلُ عَلَيْكَ
و از تو امان خواهم پس امانم ده و از تو روزى طلبم پس روزيم ده و بر تو توكل كنم
فَاكْفِنى وَ اَسْتَنْصِرُكَ عَلى عَدُوّى فَانْصُرْنى وَ اَسْتَعينُ بِكَ فَاَعِنّى وَ
پس كفايتم فرما و براى پيروزى بر دشمنم از تو يارى خواهم پس ياريم ده و از تو كمك خواهم پس كمكم ده و
اَسْتَغْفِرُكَ يا اِلهى فَاغْفِرْ لى آمينَ آمينَ آمينَ
از تو آمرزش طلبم اى معبود من پس بيامرزم آمين اى خدا اى
هفتم: آنكه بخواند دعاى كميل را كه در فصل بعد مذكور خواهد شد انشاءالله تعالى.
هشتم: آنكه بخواند دعاى:
اَللّهُمَّ يا شاهِدَ كُلِّ نَجْوى
خدايا اى داناى هر راز پنهان
كه در شب عرفه نيز خوانده مى شود و بيايد انشاء الله تعالى.
نهم: آنكه ده مرتبه بگويد:
يا دائِمَ الْفَضْلِ عَلى الْبَريِّةِ يا باسِطَ الْيَدَيْنِ بِالْعَطِيَّةِ يا
اى كسى كه فضل و بخششت بر خلق دائمى است و اى آنكه دو دست احسانت به عطابخشى باز است اى
صاحِبَ الْمَواهِبِ السَّنِيَّةِ صَلِّ عَلى مُحَمِّدٍ وَ آلِهِ خَيْرِ الْوَرى سَجِيَّةً
دارنده بخششهاى ارجمند درود فرست بر محمد و آلش كه بهترين مردمند در سرشت و نهاد،
وَ اغْفِرْ لَنا يا ذَاالْعُلى فى هذِهِ الْعَشِيَّةِ
و بيامرز ما را اى خداى بلند مرتبه در اين شب
و اين ذكر شريف در شب عيد فطر نيز خوانده مى شود. دهم: انار تناول كند چنانكه حضرت صادق عليه السلام درهر شب جمعه ميل مى فرمود و اگر در وقت خوابيدن بخورد شايد بهتر باشد چه آنكه روايت شده كه هر كه در وقت خوابيدن انار بخورد ايمن خواهد بود در نفس خود تا صبح كند و سزاوار است كه هرگاه انار بخورد دستمالى در زير آن پهن كند كه دانه اش را ضبط كند و بعد از آن بخورد و در انار خود ديگرى را شريك نكند شيخ جعفر بن احمد قمى (ره ) در كتاب عروس از حضرت صادق عليه السلام روايت كرده است كه هر كه ما بين دو ركعت نافله صبح و فريضه صبح صد مرتبه بگويد سُبْحانَ رَبِّىَ الْعَظيمِ وَبِحَمْدِهِ اَسْتَغْفِرُ اللّهَ رَبّى وَ اَتُوبُ اِلَيْهِ حقّ تعالى در بهشت مسكنى براى او بنا كند و شيخ و سيّد و ديگران اين دعا را ذكر كرده اند و گفته اند كه مستحبّ است كه در سحر شب جمعه اين دعا را بخوانند:
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِهِ وَهَبْ لِىَ
خدايا درود فرست بر محمد و آلش و خوشنودى خودرا
الْغَداةَ رِضاكَ وَ اَسْكِنْ قَلْبى خَوْفَكَ وَاقْطَعْهُ عَمَّنْ سِواكَ حَتّى لا
در اين بامداد به من ببخش و خوف خود را در دلم جاى ده و از غير خود (اميدم را) قطع كن تا
اَرْجُوَ وَ لا اَخافَ اِلاّ اِيّاكَ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِهِ وَ هَبْ لى
بدانجا كه اميد نداشته باشم و نترسم جز از تو خدايا درود فرست بر محمد و آلش و (اينها را كه مى گويم ) به من ببخش
ثَباتَ الْيَقينِ وَ مَحْضَ الاِخْلاصِ وَ شَرَفَ التَّوْحيدِ وَ دَوامَ
يقين ثابت و اخلاص پاك و شرف يگانه پرستى و استقامتى
الاِسْتِقامَةِ وَ مَعْدِنَ الصِّبْرِ وَ الرِّضا بِالْقَضاَّءِ وَ الْقَدَرِ يا قاضِىَ
پايدار و كان شكيبايى و خوشنود بودن به قضاء و قدر اى روا كننده
حَوائِجِ السّاَّئِلينَ يا مَنْ يَعْلَمُ ما فى ضَميرِ الصّامِتينَ صَلِّ عَلى
حاجتهاى سائلان و اى داناى نهاد خاموشان درود فرست بر
مُحَمَّدٍ وآلِهِ وَ اسْتَجِبْ دُعائى وَاغْفِرْ ذَنْبى وَ اَوْسِعْ رِزْقى وَ اقْضِ
محمد و آلش و دعاى مرا مستجاب گردان و گناهم را بيامرز و روزيم را فراخ كن و
حَوآئِجى فى نَفْسى وَ اِخْوانى فى دينى وَاَهْلى اِلهى طُمُوحُ
حاجتهايم را درباره خودم و برادران دينيم و خانواده ام برآور خدايا آرمانهاى بلند
الاْمالِ قَدْ خابَتْ اِلاّ لَدَيْكَ وَ مَع اكِفُ الْهِمَمِ قَدْ تَعَطَّلَتْ اِلاّ عَلَيْكَ
نوميد شد مگر نزد تو و جايگاه همتها معطل ماند جز همتى كه بر تو (متوجه ) باشد
وَمَذاهِبُ الْعُقُولِ قَدْ سَمَتْ اِلاّ اِلَيْكَ فَاَنْتَ الَّرجاَّءُ وَ اِلَيْكَ الْمُلْتَجَأُ يا
و راه خِرَدها به بن بست رسيد جز راهى كه بسوى تو است پس تويى اميد و پناهگاه درگاه تو است اى
اَكْرَمَ مَقْصُودٍ وَ اَجْوَدَ مَسْئُولٍ هَرَبْتُ اِلَيْكَ بِنَفْسى يا مَلْجَاءَ الْهارِبينَ
بزرگوارترين كسى كه بسويش رو كنند و بخشنده ترين كسى كه از او بخواهند بسوى تو گريختم اى پناه گريختگان
بِاَثْقالِ الذُّنُوبِ اَحْمِلُها عَلى ظَهْرى لا اَجِدُ لى اِلَيْكَ شافِعاً سِوى
با بارهاى سنگين گناهانى كه بر دوش كشم و هيچ شفيعى بدرگاه تو نيابم جز اينكه
مَعْرِفَتى بِاَنَّكَ اَقْرَبُ مَنْ رَجاهُ الطّالِبُونَ وَ اَمَّلَ مالَدَيْهِ الرّاغِبُونَ يا
مى دانم تو نزديكترين كسى هستى كه جويندگان اميد به او دارند و آرزومندان آنچه را نزد او است آرزو كنند اى
مَنْ فَتَقَ الْعُقُولَ بِمَعْرِفَتِهِ وَ اَطْلَقَ الاَلْسُنَ بِحَمْدِهِ وَ جَعَلَ مَاامْتَنَّ بِهِ
كسى كه عقلها را بوسيله معرفت خويش گشودى و زبانها را به ستايش خود باز كردى و قرار دادى آنچه را
عَلى عِبادِهِ فى كِفاَّءٍ لِتَاْدِيَةِ حَقِّهِ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِهِ وَ لا تَجْعَلْ
بر بندگان خود احسان و انعام فرمودى در برابر اداى حق خود درود فرست بر محمد و آلش
لِلشَّيْطانِ عَلى عَقْلى سَبيلاً وَ لا لِلْباطِلِ على عَمَلى دَليلاً
و براى شيطان بر خرد من راهى قرار مده و باطل را راهنماى كردارم مساز
و چون صبح روز جمعه طالع شود اين دعا بخواند:
اَصْبَحْتُ فى ذِمَّةِ اللّهِ وَ ذِمَّةِ مَلاَّئِكَتِهِ وَ ذِمَمِ اَنْبِياَّئِهِ وَ رُسُلِهِ عَلَيهِمُ السَّلامُ وَذِمَّةِ مُحمَّدٍ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ
صبح كردم در پناه خدا و پناه فرشتگانش و پناه پيمبران و فرستادگانش عليهم السلام و پناه محمد صلى الله عليه و
آلِهِ وَ ذِمَمِ الاَوصياَّءِ مِنْ آلِ محَمَّدٍ عَلَيْهِمُ السَّلامُ آمَنْتُ بِسِرِّ آلِ
آله و پناه اوصياء از خاندان محمد عليهم السلام و ايمان آرم به سرّ نهان آل
مُحَمَّدٍ عَلَيْهِمُ السَّلامُ وَ عَلانِيَتِهِمْ وَ ظاهِرِهِمْ وَباطِنِهِمْ وَ اَشْهَدُ اَنَّهُمْ
محمد عليهم السلام و آشكارشان و ظاهر و باطن ايشان و گواهى دهم كه ايشان
فى عِلْمِ اللّهِ وَ طاعَتِهِ كَمُحَمَّدٍ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وآلِهِ
در علم خدا و طاعت او مانند محمد صلى الله عليه و آله هستند
و روايت شده كه هر كه در روز جمعه پيش از نماز صبح سه مرتبه بگويد اَسْتَغْفِرُ اللّهَ الَّذى لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الْحَىُّ الْقَيُّومُ وَ اَتُوبُ اِلَيْهِ گناهانش آمرزيده شود اگر چه بيشتر از كف دريا باشد.:
|