دعاى ماثور از حضرت صادق عَلَيهِ السَّلام
دوازدهم بخواند در اين شب اين دعاى ماءثور از حضرت صادق عليه السلام را كه در اقبال است :
اَللّهُمَّ رَبَّ شَهْرِ رَمَضانَ مُنَزِّلَ الْقُرْآنِ هذا شَهْرُ رَمَضانَ
خدايا اى پروردگار ماه رمضان و فرو فرستنده قرآن اين ماه رمضان است
الَّذى اَنْزَلْتَ فيهِ الْقُرْآنَ وَاَنْزَلْتَ فيهِ آياتٍ بَيِّناتٍ مِنَ الْهُدى
كه در آن قرآن را نازل فرموده اى و در آن آيه هائى است كه آنها حجتهاى هدايت
وَالْفُرْقانِ اَللّهُمَّ ارْزُقْنا صِيامَهُ وَاَعِنّا عَلى قِيامِهِ اَللّهُمَّ سَلِّمْهُ لَنا
و تميز حق و باطل است خدايا روزه اش را روزى ما گردان و بر شب زنده داريش به ما كمك كن خدايا اين ماه را براى ما سالم
وَسَلِّمْنا فيهِ وَتَسَلَّمْهُ مِنّا فى يُسْرٍ مِنْكَ وَمُعافاةٍ وَاجْعَلْ فيما
بدار و ما را در آن به سلامت دارو آن را در آسانى و تندرستى كاملى از جانب خود از ما
تَقْضى وَتُقَدِّرُ مِنَ الاْمْرِ الْمَحْتُومِ وَفيما تَفْرُقُ مِنَ الاْمْرِ الْحَكيمِ
دريافتش كن و قرار ده در آن قضا و قدر حتمى خود و در آن دستور حكيمانه كه جدا كنى
فى لَيْلَةِ الْقَدْرِ مِنَ الْقَضاَّءِ الَّذى لا يُرَدُّ وَلا يُبَدَّلُ اَنْ تَكْتُبَنى مِنْ
در شب قدر از آن قضا و قدر حتمى و مسلّمى كه برگشت ندارد و تغييرپذير نيست كه نام ما را بنويسى در
حُجّاجِ بَيْتِكَ الْحَرامِ الْمَبْرُورِ حَجُّهُمُ الْمَشْكُورِ سَعْيُهُمُ الْمَغْفُورِ
زمره حاجيان خانه محترمت (كعبه ) آنانكه حجشان پذيرفته و سعيشان مورد تقدير
ذُنُوبُهُمُ الْمُكَفَّرِ عَنْهُمْ سَيِّئاتُهُمْ وَاجْعَلْ فيما تَقْضى وَتُقَدِّرُ اَنْ
و گناهانشان آمرزيده و بديهاشان جبران شده است و قرار ده در آنچه مقدر فرمائى كه
تُطيلَ عُمْرى وَتُوَسِّعَ عَلىَّ مِنَ الرِّزْقِ الْحَلالِ
عمرم را طولانى فرموده و از روزى حلال خود بر من توسعه دهى
سيزدهمبخواند دعاى چهل وچهارم صحيفه كامله را .
چهاردهم بخواند: اَللّهُمَّ اِنَّ هذا شَهْرُ رَمَضانَ الخ كه سيد در اقبال نقل فرموده و بسيار طولانى است.
پانزدهم بخواند :
اَللّهُمَّ اِنَّهُ قَدْ دَخَلَ شَهْرُ
خدايا براستى ماه رمضان آمد
رَمَضانَ اَللّهُمَّ رَبَّ شَهْرِ رَمَضانَ الَّذى اَنزَلْتَ فيهِ الْقُرْآنَ وَجَعَلْتَهُ بَيِّناتٍ مِنَ الْهُدى
آن ماهى كه قرآن را در آن نازل فرمودى و آن را حجتهائى از هدايت و تميز
وَالْفُرْقانِ اَللّهُمَّ فَبارِكْ لَنا فى شَهْرِ رَمَضانَ وَاَعِنّا عَلى صِيامِهِ
(حق و باطل ) قرار دادى خدايا پس بركت ده به ما در ماه رمضان و بر روزه
وَصَلَواتِهِ وَتَقَبَّلْهُ مِنّا
و نمازهايش ما را يارى ده و آن را از ما بپذير
روايت است كه حضرت رسول صلى الله عليه و آله چون ماه رمضان داخل مى شد اين دعا را مى خواند :
دعاى حضرت رسول صلى اللَّه عليه و آله در شب اول ماه رمضان
شانزدهمونيز روايت است كه حضرت رسول صلى الله عليه و آله در شب اوّل ماه رمضان اين دعا را مى خواندند :
اَلْحَمْدَ لِلّهِ الَّذى اَكْرَمَنا بِكَ اَيُّهَا الشَّهرُ
سپاس خدائى را كه ما را بوسيله تو گرامى داشت اى ماه
الْمُبارَكُ اَللّهُمَّ فَقَوِّنا عَلى صِيامِنا وَقِيامِنا وَثبِّتْ اَقْدامَنا وَانْصُرْنا
مبارك خدايا به ما نيرو ده بر روزه مان و شب زنده داريمان و گامهاى ما را پابرجا كن
عَلَى الْقَوْمِ الْكافِرينَ اَللّهُمَّ اَنْتَ الْواحِدُ فَلا وَلَدَ لَكَ وَاَنْتَ الصَّمَدُ
و بر مردمان كافر ياريمان ده خدايا توئى يگانه كه فرزند ندارى و توئى بى نيازى
فلا شِبْهَ لَكَ وَاَنْتَ الْعَزيزُ فَلا يُعِزُّكَ شَىْءٌ وَاَنْتَ الْغَنِىُّ وَاَنَا الْفَقيرُ
كه شبيه ندارى و توئى عزيزى كه چيزى به تو عزت نبخشد و توئى بى نياز و منم نيازمند
وَاَنْتَ الْمَوْلى وَاَنَا الْعَبْدُ وَاَنْتَ الْغَفُورُ وَاَنَا الْمُذْنِبُ وَاَنْتَ الرَّحيمُ
و توئى سرور و منم بنده و توئى آمرزنده و منم گنهكار و توئى مهربان
وَاَنَا الْمُخْطِئُ وَاَنْتَ الْخالِقُ وَاَنَا الْمَخْلُوقُ وَاَنْتَ الْحَىُّ وَاَنَا الْمَيِّتُ
و منم خطاكار و توئى آفريننده و منم آفريده و توئى زنده و منم مرده
اَسْئَلُكَ بِرَحْمَتِكَ اَنْ تَغْفِرَ لى وَتَرْحَمَنى وَتَجاوَزَ عَنّى اِنَّكَ عَلى
از تو خواهم به رحمتت كه مرا بيامرزى و از من درگذرى كه براستى تو بر هر
كُلِّشَىْءٍ قَديرٌ
چيز توانائى
هفدهمدرباب اوّل گذشت ذكر استحباب خواندن دعاى جوشن كبير در اوّل ماه رمضان .
هيجدهم بخواند دعاء حجّ را كه در اوّل ماه گذشت نوزدهم چون ماه رمضان شروع شود سزاوار است تكثير تلاوت قرآن و مروى است كه حضرت صادق عليه السلام در وقت تلاوت قرآن قبل از قرائت اين دعا را مى خواندند :
اَللّهُمَّ اِنّى اَشْهَدُ اَنَّ هذا كِتابُكَ
خدايا من گواهى دهم كه اين كتابى است
الْمُنْزَلُ مِنْ عِنْدِكَ عَلى رَسُولِكَ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِاللّهِ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ
كه نازل شده از نزد تو بر فرستاده ات محمد بن عبداللّه صلى الله عليه
وَ الِهِ وَكَلامُكَ النّاطِقُ عَلى لِسانِ نَبِيِّكَ جَعَلْتَهُ هادِياً مِنْكَ اِلى
و آله و كلام گوياى تو است كه بر زبان پيغمبرت جارى گشته و آن را راهنماى خود بر
خَلْقِكَ وَحَبْلاً مُتَّصِلاً فيما بَيْنَكَ وَبَيْنَ عِبادِكَ اَللّهُمَّ اِنّى نَشَرْتُ
خلق خويش قرار دادى و رشته پيوسته اى در مابين خود و مابين بندگانت گردانيدى خدايا من باز كردم (پيش
عَهْدَكَ وَكِتابَكَ اَللّهُمَّ فَاجْعَلْ نَظَرى فيهِ عِبادَةً وَقِراَّئَتى فيهِ فِكْراً
رويم ) عهد و كتاب تو را خدايا پس قرار ده نظر مرا در آن عبادت و قرائتم را در آن از روى انديشه
وَفِكْرى فيهِ اعْتِباراً وَاجْعَلْنى مِمَّنْ اتَّعَظَ بِبَيانِ مَواعِظِكَ فيهِ
و فكرم را در آن عبرت آور و بگردانم از كسانى كه پند گيرد به بيان پندهاى تو در آن
وَاجْتَنَبَ مَعاصيكَ وَلا تَطْبَعْ عِنْدَ قِرائَتى عَلى سَمْعى وَلا تَجْعَلْ
و از معصيتهايت دورى كند و مُهر مَزَن هنگام خواندنم بر گوش من و مينداز
عَلى بَصَرى غِشاوَةً وَلا تَجْعَلْ قِرائَتى قِرائَةً لا تَدَبُّرَ فيها بَلِ
بر ديده ام پرده و مگردان خواندنم را خواندنى كه تدبر در آن نباشد بلكه
اجْعَلْنى اَتَدَبَّرُ اياتِهِ وَاَحْكامَهُ آخِذاً بِشَرايِعِ دينِكَ وَلا تَجْعَلْ
چنانم كن كه تدبر كنم در آيات واحكامش و در برگيرم دستورات دين تو را و قرار مده
نَظَرى فيهِ غَفْلَةً وَلا قِرائَتى هَذَراً اِنَّكَ اَنْتَ الرَّؤُفُ الرَّحيمُ
نظر مرا در آن نظر بى خبرى و نه قرائتم را بيهوده كه براستى تو رؤوف و مهربانى
وبعد از قرائت قرآن مجيد اين دعا را مى خواندند:
اَللّهُمَّ اِنّى قَدْ قَرَاْتُ ما قَضَيْتَ مِنْ
خدايا من خواندم آنچه را حكم كرده بودى از
كِتابِكَ الَّذى اَنْزَلْتَهُ عَلى نَبِيِّكَ الصّادِقِ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ الِهِ فَلَكَ
كتابت همان كتابى كه نازل فرمودى بر پيامبر راستگويت درود تو بر او و آلش پس
الْحَمْدُ رَبَّنا اَللّهُمَّ اجْعَلْنى مِمَّنْ يُحِلُّ حَلالَهُ وَيُحَرِّمُ حَرامَهُ وَيُؤْمِنُ
حمد خاص تو است اى پروردگار ما خدايا بگردانم از كسانى كه حلال مى شمرد حلالش را و حرام داند حرامش را و ايمان
بِمُحْكَمِهِ وَمُتَشابِهِهِ وَاجْعَلْهُ لى اُنْساً فى قَبْرى وَاُنْساً فى حَشْرى
دارد به محكم و متشابه آن و آن را همدم من در قبرم و همدمم در روز محشرم قرار ده
وَاجْعَلْنى مِمَّنْ تُرْقيهِ بِكُلِّ ايَةٍ قَرَاَها دَرَجَةً فى اَعْلا عِلِّيّينَ امينَ
و قرار ده مرا از كسانى كه بالا برى او را به هر آيه از آن كه بخواند به درجه اى در بالاترين جايگاههاى بهشت اجابت فرما
رَبَّ الْعالَمينَ
اى پروردگار جهانيان
دعاء و اعمال روز اول
و در آن چند عمل است :
اوّل غسل كردن در آب جارى و ريختن سى كف آب بر سر كه باعث ايمنى از جميع دردها و بيماريها است در تمام سال .
دوّم كفى از گلاب بر رُو بزند تا از خوارى و پريشانى نجات يابد و قدرى هم بر سر خود بزند تا در آن سال از سرسام ايمن شود .
سوّم دو ركعت نماز اوّل ماه و تصدّق را به عمل آورد .
چهارم دو ركعت نماز كند در ركعت اوّل حمد و اِنّا فَتَحْنا و در ركعت دوّم حَمْد و هر سوره كه خواهد بخواند تا حق تعالى جميع بديها را در آن سال از او دور گرداند و در حفظ خدا باشد تا سال آينده .
پنجم بعد از طلوع فجر اين دعا بخواند :
اَللّهُمَّ قَدْ حَضَرَ شَهْرُ رَمَضانَ وَقَدِ افْتَرَضْتَ عَلَيْنا صِيامَهُ وَاَنْزَلْتَ
خدايا ماه رمضان آمد و تو روزه آن را بر ما واجب كرده اى و نازل فرموده اى
فيهِ الْقُرآنَ هُدىً لِلنّاسِ وَبَيِّناتٍ مِنَ الْهُدى وَالْفُرْقانِ اَللّهُمَّ اَعِنّا
در آن قرآن را كه راهنماى مردم و حجتهائى از هدايت و تميز (ميان حق و باطل ) است خدايا كمك ده ما را
عَلى صِيامِهِ وَتَقَبَّلْهُ مِنّا وَتَسَلَّمْهُ مِنّا وَسَلِّمْهُ لَنا فى يُسْرٍ مِنَكَ
بر گرفتن روزه اش و آن را از ما بپذير و بخوبى از ما دريافتش كن و سالمش گردان براى ما در آسودگى
وَعافِيَةٍ اِنَّكَ عَلى كُلِّشَىْءٍ قَديرٌ
و عافيت خودت كه همانا تو بر هر چيز توانائى
ششمبخواند دعاء چهل و چهارم صحيفه كامله را اگر در شب نخوانده .
دعاى روز اول ماه رمضان
هفتم علامه مجلسى در زادالمعاد فرموده كلينى و شيخ طوسى و ديگران به سند صحيح روايت كرده اند كه حضرت امام موسى كاظم عليه السلام فرمود كه در ماه مبارك رمضان در اوّل سال يعنى روز اوّل ماه چنانچه عُلماء فهميده اند اين دعا را بخوان و فرمود كه هر كه اين دعا را براى رضاى خدا و بى شائبه اغراض فاسده و ريا بخواند در آن سال به او نرسد فتنه و گمراهى و نه آفتى كه ضرر رساند بدين او يا بدن او و حق تعالى او را حفظ كند از شرّ آنچه در آن سال واقع مى شود از بلاها و دعا اين است :
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ
خدايا من از تو خواهم
بِاسْمِكَ الَّذى دانَ لَهُ كُلُّشَىْءٍ وَبِرَحْمَتِكَ الَّتى وَسِعَتْ كُلَّشَىْءٍ
به حق آن نامت كه گردن نهاد در برابرش هر چيز و بدان رحمتت كه فراگرفت هر چيز را
وَبِعَظَمَتِكَ الَّتى تَواضَعَ لَها كُلُّشَىْءٍ وَبِعِزَّتِكَ الَّتى قَهَرْتَ كُلَّشَىْءٍ
و بدان بزرگيت كه فروتن شد در برابرش هر چيز و بدان عزتت كه مقهور كرد هر چيز را
وَبِقُوَّتِكَ الَّتى خَضَعَ لَها كُلُّشَىْءٍ وَبِجَبَرُوتِكَ الَّتى غَلَبَتْ كُلَّشَىْءٍ
و بدان نيرويت كه خاضع شد در برابرش هر چيز و به جبروتت كه غالب آمد بر هر چيز
وَبِعِلْمِكَ الَّذى اَحاطَ بِكُلِّشَىْءٍ يا نُورُ يا قُدُّوسُ يا اَوَّلُ قبْلَ
و بدانشت كه هر چيز را احاطه كرده اى نور و اى منزه از هر عيب اى نخست پيش از
كُلِّشَىْءٍ [وَيا باقِياً بَعْدَ كُلِّشَىْءٍ] يااَللّهُ يارَحْمنُ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ
هر چيز و اى باقى پس از هر چيز اى بخشاينده درود فرست بر محمد و آل
مُحَمَّدٍ وَاغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتى تُغَيِّرُ النِّعَمَ وَاغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتى
محمد و بيامرز از من گناهانى را كه نعمتها را تغيير دهد و بيامرز از من گناهانى را كه
تُنْزِلُ النِّقَمَ وَاغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتى تَقْطَعُ الرَّجاَّءَ وَاغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ
رنج و عذاب فرو ريزد و بيامرز از من گناهانى را كه اميد را قطع كند و بيامرز از من گناهانى را
الَّتى تُديلُ الاْعْداَّءَ وَاغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتى تَرُدُّ الدُّعاَّءَ وَاغْفِرْ لِىَ
كه دشمنان را چيره كند و بيامرز از من گناهانى را كه دعا را باز گرداند و بيامرز از من
الذُّنُوبَ الَّتى يُسْتَحَقُّ بِها نُزُولُ الْبَلاَّءِ وَاغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتى
گناهانى كه مردم را مستحق نزول بلا گرداند و بيامرز از من گناهانى را كه
تَحْبِسُ غَيْثَ السَّماَّءِ وَاغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتى تَكْشِفُ الْغِطاَّءَ وَاغْفِرْ
باران آسمان را جلوگيرى كند و بيامرز از من گناهانى را كه پرده را بالا زند و بيامرز
لِىَ الذُّنُوبَ الَّتى تُعَجِّلُ الْفَناَّءَ وَاغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتى تُورِثُ النَّدَمَ
از من گناهانى را كه در نابودى شتاب كند و بيامرز از من گناهانى را كه پشيمانى آرد
وَاغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتى تَهْتِكُ الْعِصَمَ وَاَلْبِسْنى دِرْعَكَ الْحَصينَةَ
و بيامرز از من گناهانى را كه پرده ها را بدرد و زره محكمت را كه پاره شدنى نيست
الَّتى لا تُرامُ وَعافِنى مِنْ شَرِّ ما اُحاذِرُ بِاللَّيْلِ وَالنَّهارِ فى مُسْتَقْبَلِ
بر من بپوشان و سلامتم بدار از شر آنچه حذر مى كنم از آن در شب و روز در روزهاى آينده
سَنَتى هذِهِ اَللّهُمَّ رَبَّ السَّمواتِ السَّبْعِ وَرَبَّ الاْرَضينَ السَّبْعِ وَما
امسال من خدايا اى پروردگار آسمانهاى هفتگانه و اى پروردگار زمينهاى هفتگانه و آنچه
فيهِنَّ وَما بَيْنَهُنَّ وَرَبَّ الْعَرْشِ الْعَظيمِ وَرَبَّ السْبْعِ الْمَثانى
در آنها و آنچه مابين آنها است و اى پروردگار عرش عظيم و پروردگار هفت آيه (يعنى سوره حمد يا هفت سوره )
وَالْقُرْآنِ الْعَظيمِ وَرَبَّ اِسْرافيلَ وَميكاَّئيلَ وَجَبْرَئيلَ وَرَبَّ مُحَمَّدٍ
و قرآن بزرگ و پروردگار اسرافيل و ميكائيل و جبرئيل و پروردگار محمد
صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ سَيِّدِ الْمُرْسَلينَ وَخاتَِمِ النَّبِيّينَ اَسْئَلُكَ بِكَ وَبِما
صلى الله عليه و آله آقاى رسولان و خاتم پيمبران از تو خواهم به حق خودت و به حق آنچه
سَمَّيْتَ بِهِ نَفْسَكَ يا عَظيمُ اَنْتَ الَّذى تَمُنُّ بِالْعَظيمِ وَتَدْفَعُ كُلَّ
خود را بدان نام نهاده اى اى خداى بزرگ توئى كه به نعمت عظيم منت نهى و هر محذور را دفع كنى
مَحْذُورٍ وَتُعْطى كُلَّ جَزِيلٍ وَتُضاعِفُ الْحَسَناتِ بِالْقَليلِ وَبِالْكَثيرِ
و هر عطاى شايانى را تو عطا كنى و دو چندان كنى كارهاى نيك را به كم و زياد
وَتَفْعَلُ ما تَشاَّءُ يا قَديرُ يا اَللّهُ يا رَحْمنُ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَاَهْلِ بَيْتِهِ
و مى كنى هر كارى را بخواهى اى توانا اى خدا اى بخشاينده درود فرست بر محمد و خاندانش
وَاَلْبِسْنى فى مُسْتَقْبَلِ سَنَتى هذِهِ سِتْرَكَ وَنَضِّرْ وَجْهى بِنُورِكَ
و بپوشان بر من در آينده اين سال پرده خويش را و چهره ام را به نور خويش منور گردان
وَاَحِبَّنى بِمَحبَّتِكَ وَبَلِّغْنى رِضْوانَكَ وَشَريفَ كَرامَتِكَ وَجَسيمَ
و به محبت خويش دوستم بدار و مرا به مقام خوشنودى خود و بزرگوارى شريفت و عطاى بزرگت
عَطِيَّتِكَ وَاَعْطِنى مِنْ خَيْرِ ما عِنْدَكَ وَمِنْ خَيْرِ ما اَنْتَ مُعْطيهِ اَحَداً
نائل گردان و عطا كن به من از بهترين چيزى كه نزد تو است و از بهتر چيزى كه عطا مى كنى بر يكى
مِنْ خَلْقِكَ وَاَلْبِسْنى مَعَ ذلِكَ عافِيَتَكَ يا مَوْضِعَ كُلِّ شَكْوى وَيا
از خلق خويش و با آنها لباس عافيتت را هم بر من بپوشان اى مرجع هر شكايت و اى
شاهِدَ كُلِّ نَجْوى وَيا عالِمَ كُلِّ خَفِيَّةٍ وَيا دافِعَ ما تَشاَّءُ مِنْ بَلِيَّةٍ يا
گواه بر هر راز و اى داناى هر پنهان و اى جلوگيرنده از هر بلا كه خواهى اى
كَريمَ الْعَفْوِ يا حَسَنَ التَّجاوُزِ تَوَفَّنى عَلى مِلَّةِ اِبْراهيمَ وَفِطْرَتِهِ
بزرگوار گذشت اى نيكو درگذر بميران مرا بر كيش ابراهيم و فطرت او
وَعَلى دينِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ و الِهِ وَسُنَّتِهِ وَعَلى خَيْرِ الْوَفاةِ
و بر دين محمد صلى الله عليه و آله و طريقه اش و بر بهترين مردنها
فَتَوَفَّنى مُوالِياً لاِولِياَّئِكَ وَمُعادِياً لاِعْداَّئِكَ اَللّهُمَّ وَجَنِّبْنى فى هذِهِ
پس بميرانم در آن حال كه دوست دار دوستانت و دشمن دشمنانت باشم خدايا و مرا در اين
السَّنَةِ كُلَّ عَمَلٍ اَوْ قَوْلٍ اَوْ فِعْلٍ يُباعِدُنى مِنْكَ وَاَجْلُِبْنى اِلَى كُلِّ
سال از هر كارى يا گفتارى يا عملى كه مرا از تو دور كند دورم بدار و بسوى كار يا گفتار يا
عَمَلٍ اَوْ قَوْلٍ اَوْ فِعْلٍ يُقَرِّبُنى مِنْكَ فى هذِهِ السَّنَةِ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ
عملى كه مرا در اين سال به تو نزديك سازد بكشانم اى مهربانترين مهربانان
وَامْنَعْنى مِنْ كُلِّ عَمَلٍ اَوْ قَوْلٍ اَوْ فِعْلٍ يَكُونُ مِنّى اَخافُ ضَرَرَ
و بازم دار از هر كارى يا گفتارى يا كردارى كه از من سر زند و از سرانجام زيان آورش
عاقِبَتِهِ وَاَخافُ مَقْتَكَ اِيّاىَ عَلَيْهِ حِذارَ اَنْ تَصْرِفَ وَجْهَكَ الْكَريمَ
بيمناك باشم و از خشمت بخاطر آن بر خويش بترسم ، بترسم از اينكه توجه كريمانه ات
عَنّى فَاَسْتَوجِبَ بِهِ نَقْصاً مِنْ حَظٍّ لى عِنْدَكَ يا رَؤُفُ يا رَحيمُ
را از من بگردانى و بدان جهت مستوجب نقصانى از بهره اى كه پيش تو دارم گردم اى با عطوفت اى مهربان
اَللّهُمَّ اجْعَلْنى فى مُسْتَقْبَلِ سَنَتى هذِهِ فى حِفْظِكََوفى جِوارِكَ
خدايا در آينده امسال مرا در حفظ و پناه
وَفى كَنَفِكَ وَجَلِّلْنى سِتْرَ عافِيَتِكَ وَهَبْ لى كَرامَتَكَ عَزَّ جارُكَ وَجَلَّ
و كنف خودت قرارم ده و پرده عافيت خود را بر من بپوشان و از بزرگوارى خويش بر من ببخش عزيز است پناهنده به تو
ثَناَّؤُكَ وَلا اِلهَ غَيْرُكَ اَللّهُمَّ اجْعَلْنى تابِعاً لِصالِحى مَنْ مَضى مِنْ
و والا است ستايشت و معبودى جز تو نيست خدايا مرا پيرو شايستگان از اولياء گذشته ات قرارم ده
اَوْلِياَّئِكَ وَاَلْحِقْنى بِهِمْ وَاجْعَلْنى مُسَلِّماً لِمَنْ قالَ بِالصِّدْقِ عَلَيْكَ
و بدانها ملحقم كن و چنانم كن كه براى آنانكه از جانب تو به حقيقت سخن گفتند
مِنْهُمْ وَاَعُوذُ بِكَ اللّهُمَّ اَنْ تُحيطَ بى خَطيئَتى وَظُلْمى وَاِسْرافى
تسليم باشم و پناه مى برم به تو خدايا از اينكه فرا گيردم خطا و ستم و زياده رويم
عَلى نَفْسى وَاتِّباعى لِهَواىَ وَاشْتِغالى بِشَهَواتى فَيَحُولُ ذلِكَ
بر خويشتن و پيرويم از هواى نفس و سرگرميم به شهوات و در نتيجه آنها ميان من
بَيْنى وَبَيْنَ رَحْمَتِكَ وَرِضْوانِكَ فَاَكُونُ مَنْسِيّاً عِنْدَكَ مُتَعَرِّضاً
و رحمت و خوشنودى تو حائل گردد و كار بدانجا كشد كه فراموش درگاهت شوم و بدانچه موجب خشم
لِسَخَطِكَ وَنِقْمَتِكَ اَللّهُمَّ وَفِّقْنى لِكُلِّ عَمَلٍ صالِحٍ تَرْضى بِهِ عَنّى
و عقوبت تو است دست زنم خدايا موفقم بدار براى هر عمل شايسته اى كه به وسيله آن از من خشنود
وَقَرِّبْنى اِلَيْكَ زُلْفى اَللّهُمَّ كَما كَفَيْتَ نَبِيَّكَ مُحَمَّداً صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ
شوى و مرا به مقام قرب خويش نزديك كن خدايا چنانچه هراس دشمن را از پيامبرت محمد صلى الله عليه
وَ الِهِ هَوْلَ عَدُوِّهِ وَفَرَّجْتَ هَمَّهُ وَكَشَفْتَ غَمَّهُ وَصَدَقْتَهُ وَعْدَكَ
و آله كفايت فرمودى و اندوهش را برطرف كردى و غمش را زدودى و به وعده ات درباره اش وفا كردى
وَاَنْجَزْتَ لَهُ عَهْدَكَ اَللّهُمَّ فَبِذلِكَ فَاكْفِنى هَوْلَ هذِهِ السَّنَةِ وَآفاتِها
و پيمانت را با او به پايان رساندى خدايا به همان ترتيب هراس اين سال و آفات
وَاَسْقامَها وَفِتْنَتَها وَشُرُورَها وَاَحزانَها وَضيقَ الْمَعاشِ فيها
و امراض و بلاها و شرور و اندوهها و تنگى و فشار زندگى را از من دور فرما
وَبَلِّغْنى بِرَحْمَتِكَ كَمالَ الْعافِيَةِ بِتَمامِ دَوامِ النِّعْمَةِ عِنْدى اِلى مُنْتَهى
و به رحمت خويش برسان مرا به كمال عافيت بوسيله ادامه نعمتت كه پيش من دارى تا پايان
اَجَلى اَسْئَلُكَ سُؤ الَ مَنْ اَساَّءَ وَظَلَمَ وَاسْتَكانَ وَاعْتَرَفَ وَاَسْئَلُكَ اَنْ
عمرم ، و از تو خواهم خواستن كسى كه گناه كرده و بر خويش ستم كرده و به حال بيچارگى افتاده و به گناه خويش معترف است از تو خواهم
تَغْفِرَ لى ما مَضى مِنَ الذُّنُوبِ الَّتى حَصَرَتْها حَفَظَتُكَ وَاَحْصَتْها
كه بيامرزى گناهان گذشته مرا آنها را كه نگهبانانت ثبت كرده و فرشتگان
كِرامُ مَلاَّئِكَتِكَ عَلَىَّ وَاَنْ تَعْصِمَنى اِل- هى مِنَ الذُّنُوبِ فيم ا بَقِىَ
بزرگوارت شماره كرده اند و نگاهم دارى خدايا از گناهان در آينده
مِنْ عُمْرى اِلى مُنْتَهى اَجَلى يا اَللّهُ يا رَحْمنُ يا رَحيمُ صَلِّ عَلَى
عمرم تا پايان عمرم اى خدا اى بخشاينده اى مهربان درود فرست بر
مُحمَّدٍ وَاَهْلِ بَيْتِ مُحَمَّدٍ وَ اتِنى كُلَّ ما سَئَلْتُكَ وَرَغِبْتُ اِلَيْكَ فيهِ
محمد و خاندان محمد و بده به من همه آنچه را از تو خواستم و درباره اش مشتاقانه به درگاهت آمدم
فَاِنَّكَ اَمَرْتَنى بِالدُّعاءِ وَتَكَفَّلْتَ لى بِالاِْجابَةِ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ
زيرا تو خود دستور دعايم دادى و اجابت آن را نيز برايم به عهده گرفتى اى مهربانترين مهربانان
فقير گويد كه سيّد اين دعا را در شب اوّل ماه ذكر فرموده
روز ششم ماه مبارك رمضان
روز ششم سنه دويست و يك مردم بيعت كردند با حضرت امام رضا عليه السلام و سيّد روايت كرده كه براى شكرانه اين نعمت دو ركعت نماز در اين روز بگذارند در هر ركعت بعد از حمد بيست و پنج مرتبه توحيد بخوانند .
شروع ليالى بيض در ماه رمضان
شب سيزدهم اوّل ليالى بيض است و در آن سه عملست اول غسل دوم چهار ركعت نماز در هر ركعت حمد و بيست و پنج مرتبه توحيد سوّم دو ركعت نماز كه در شب سيزدهم رجب و شعبان نيز خوانده مى شود در هر ركعت بعد از حمد يسَّ و تَبارَكَ الْمُلْك و توحيد بخواند و در شب چهاردهم اين نماز خوانده مى شود به چهار ركعت به دو سلام و در سابق در شرح دعاى مجير گذشت كه هر كه آن را در ايّام البيض ماه رمضان بخواند گناهانش آمرزيده شود اگرچه به عدد قطرات باران و برگ درختان و ريگ بيابان باشد .
.
|