دعاى عهد

دعاى عهد

امر سوّم دعاى عهداست ازحضرت صادق عليه السلام منقول است كه هركه چهل صباح اين عهد را بخواند از ياوران قائم ما باشد و اگر پيش از ظهور آن حضرت بميرد خدا او را از قبر بيرون آورد كه در خدمت آن حضرت باشد و حقّتعالى به هر كلمه هزار حسنه او را كرامت فرمايد و هزار گناه از او محو كند و آن عهد اينست :

اَللّهُمَّ رَبَّ النُّورِ الْعَظيمِ وَرَبَّ الْكُرْسِىِّ الرَّفيعِ وَرَبَّ الْبَحْرِ

خدايا اى پروردگار نور بزرگ و پروردگار كرسى بلند و پروردگار درياى

الْمَسْجُورِ وَمُنْزِلَ التَّوْراةِ وَالاِْنْجيلِ وَالزَّبُورِ وَرَبَّ الظِّلِّ وَالْحَرُورِ

جوشان و فرو فرستنده تورات و انجيل و زبور و پروردگار سايه و آفتاب داغ

وَمُنْزِلَ الْقُرْآنِ الْعَظيمِ وَرَبَّ الْمَلاَّئِكَةِ الْمُقَرَّبينَ وَالاَْنْبِياَّءِ

و فرو فرستنده قرآن برزگ و پروردگار فرشتگان مقرب و پيمبران

وَالْمُرْسَلينَ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِوَجْهِكَ الْكَريمِ وَبِنُورِ وَجْهِكَ

و مرسلين خدايا از تو خواهم به ذات بزرگوارت و به نور جمال

الْمُنيرِ وَمُلْكِكَ الْقَديمِ يا حَىُّ يا قَيُّومُ اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذى اَشْرَقَتْ

تابانت و فرمانروائى ديرينه ات اى زنده اى پاينده از تو خواهم بدان نامت كه روشن شد

بِهِ السَّمواتُ وَالاَْرَضُونَ وَبِاسْمِكَ الَّذى يَصْلَحُ بِهِ الاَْوَّلُونَ

بدان آسمانها و زمينها و بدان نامت كه صالح و شايسته گشتند بدان پيشينيان

وَالاْخِرُونَ يا حَيّاً قَبْلَ كُلِّ حَي وَيا حَيّاً بَعْدَ كُلِّ حَي وَيا حَيّاً حينَ لا

و پسينيان اى زنده پيش از هر موجود، و اى زنده پس از هر موجود زنده و اى زنده در آن هنگام كه

حَىَّ يا مُحْيِىَ الْمَوْتى وَمُميتَ الاَْحْيآءِ يا حَىُّ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ اَللّ هُمَّ

زنده اى وجود نداشت اى زنده كن مردگان و اى ميراننده زندگان اى زنده اى كه معبودى جز تو نيست خدايا

بَلِّغْ مَوْلانَا الاِْمامَ الْهادِىَ الْمَهْدِىَّ الْقآئِمَ بِاَمْرِكَ صَلَواتُ اللَّهِ عَلَيْهِ و

برسان به مولاى ما آن امام راهنماى راه يافته و قيام كننده به فرمان تو كه درودهاى خدا بر او و

عَلى ابآئِهِ الطّاهِرينَ عَنْ جَميعِ الْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ فى مَشارِقِ

پدران پاكش باد از طرف همه مردان و زنان با ايمان در شرقهاى

الاَْرْضِ وَمَغارِبِها سَهْلِها وَجَبَلِها وَبَرِّها وَبَحْرِها وَعَنّى وَعَنْ

زمين و غربهاى آن هموار آن و كوهش ، خشكى آن و دريايش ، و از طرف من و

والِدَىَّ مِنَ الصَّلَواتِ زِنَةَ عَرْشِ اللَّهِ وَمِدادَ كَلِماتِهِ وَما اَحْصاهُ

پدر و مادرم درودهائى هموزن عرش خدا و شماره كلمات و سخنان او و آنچه را دانشش احصاء

عِلْمُهُ وَاَحاطَ بِهِ كِتابُهُ اَللّهُمَّ اِنّى اُجَدِّدُ لَهُ فى صَبيحَةِ يَوْمى هذا

كرده و كتاب و دفترش بدان احاطه دارد خدايا من تازه مى كنم در بامداد اين روز

وَما عِشْتُ مِنْ اَيّامى عَهْداً وَعَقْداً وَبَيْعَةً لَهُ فى عُنُقى لا اَحُولُ

و هر چه زندگى كنم از روزهاى ديگر عهدو پيمان و بيعتى براى آن حضرت در گردنم كه هرگز از آن سرنه پيچم

عَنْها وَلا اَزُولُ اَبَداً اَللّهُمَّ اجْعَلْنى مِنْ اَنْصارِهِ وَاَعْوانِهِ وَالذّابّينَ

و دست نكشم هرگز، خدايا قرار ده مرا از ياران و كمك كارانش و دفاع كنندگان

عَنْهُ وَالْمُسارِعينَ اِلَيْهِ فى قَضآءِ حَوآئِجِهِ وَالْمُمْتَثِلينَ لاَِوامِرِهِ

از او و شتابندگان بسوى او در برآوردن خواسته هايش و انجام دستورات و اوامرش

وَالْمُحامينَ عَنْهُ وَالسّابِقينَ اِلى اِرادَتِهِ وَالْمُسْتَشْهَدينَ بَيْنَ يَدَيْهِ

و مدافعين از آن حضرت و پيشى گيرندگان بسوى خواسته اش و شهادت يافتگان پيش رويش

اَللّهُمَّ اِنْ حالَ بَيْنى وَبَيْنَهُ الْمَوْتُ الَّذى جَعَلْتَهُ عَلى عِبادِكَ حَتْماً

خدايا اگر حائل شد ميان من و او آن مرگى كه قرار داده اى آن را بر بندگانت حتمى

مَقْضِيّاً فَاَخْرِجْنى مِنْ قَبْرى مُؤْتَزِراً كَفَنى شاهِراً سَيْفى مُجَرِّداً

و مقرر پس بيرونم آر از گورم كفن به خود پيچيده با شميشر آخته و نيزه برهنه

قَناتى مُلَبِّياً دَعْوَةَ الدّاعى فِى الْحاضِرِ وَالْبادى اَللّهُمَّ اَرِنىِ

پاسخ ‌گويان به نداى آن خواننده بزرگوار در شهر و باديه خدايا بنمايان به من

الطَّلْعَةَ الرَّشيدَةَ وَالْغُرَّةَ الْحَميدَةَ وَاكْحَلْ ناظِرى بِنَظْرَةٍ منِّى اِلَيْهِ

آن جمال ارجمندو آن پيشانى نورانى پسنديده را و سرمه وصال ديدارش را به يك نگاه به ديده ام بكش

وَعَجِّلْ فَرَجَهُ وَسَهِّلْ مَخْرَجَهُ وَاَوْسِعْ مَنْهَجَهُ وَاسْلُكْ بى مَحَجَّتَهُ

و شتاب كن در ظهورش و آسان گردان خروجش را و وسيع گردان راهش را و مرا به راه او درآور

وَاَنْفِذْ اَمْرَهُ وَاشْدُدْ اَزْرَهُ وَاعْمُرِ اللّهُمَّ بِهِ بِلادَكَ وَاَحْىِ بِهِ عِبادَكَ

و دستورش را نافذ گردان و پشتش را محكم كن و آباد گردان خدايا بدست او شهرها و بلادت را و زنده گردان بوسيله اش بندگانت را

فَاِنَّكَ قُلْتَ وَقَوْلُكَ الْحَقُّ ظَهَرَ الْفَسادُ فِى الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِما كَسَبَتْ

زيرا كه تو فرمودى و گفته ات حق است (كه فرمودى ): ((آشكار شد تبهكارى در خشكى و دريا بخاطر كرده هاى

اَيْدِى النّاسِ فَاَظْهِرِ الّلهُمَّ لَنا وَلِيَّكَ وَابْنَ بِنْتِ نَبِيِّكَ الْمُسَمّى بِاسْمِ

مردم )) پس آشكار كن براى ما خدايا نماينده ات را و فرزند دختر پيامبرت كه همنام

رَسُولِكَ حَتّى لا يَظْفَرَ بِشَىْءٍ مِنَ الْباطِلِ اِلاّ مَزَّقَهُ وَيُحِقَّ الْحَقَّ

رسول تو است تا دست نيابد به هيچ باطلى جز آنكه از هم بدراند و پابرجا كند حق را

وَيُحَقِّقَهُ وَاجْعَلْهُ اَللّهُمَّ مَفْزَعاً لِمَظْلُومِ عِبادِكَ وَناصِراً لِمَنْ لا يَجِدُ

و ثابت كند آن را و بگردان آن بزرگوار را خدايا پناهگاه ستمديدگان بندگانت و ياور كسى كه جز تو

لَهُ ناصِراً غَيْرَكَ وَمُجَدِّداً لِما عُطِّلَ مِنْ اَحْكامِ كِتابِكَ وَمُشَيِّداً لِما

ياورى برايش يافت نشودو تازه كننده آن احكامى كه از كتاب تو تعطيل مانده و محكم كننده آنچه

وَرَدَ مِنْ اَعْلامِ دينِكَ وَسُنَنِ نَبِيِّكَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَاجْعَلْهُ

رسيده از نشانه هاى دين و آئينت و دستورات پيامبرت صلى اللّه عليه و آله و قرارش ده

اَللّهُمَّ مِمَّنْ حَصَّنْتَهُ مِن بَاْسِ الْمُعْتَدينَ اَللّهُمَّ وَسُرَّ نَبِيَّكَ مُحَمَّداً

خدايا از آنانكه نگاهش دارى از صولت و حمله زورگويان خدايا شاد گردان (دل ) پيامبرت محمد

صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ بِرُؤْيَتِهِ وَمَنْ تَبِعَهُ عَلى دَعْوَتِهِ وَارْحَمِ

صلى اللّه عليه و آله را به ديدارش و هم چنين هم كه در دعوتش از آن حضرت پيروى كرد و رحم كن

اسْتِكانَتَنا بَعْدَهُ اَللّهُمَّ اكْشِفْ هذِهِ الْغُمَّةَ عَنْ هذِهِ الاُْمَّةِ بِحُضُورِهِ

به بيچارگى ما پس از آن حضرت ، خدايا بگشا اين اندوه را از اين امت به حضور

وَعَجِّلْ لَنا ظُهُورَهُ اِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعيداً وَنَريهُ قَريباً بِرَحْمَتِكَ يا

امام زمان و شتاب كن براى ما در ظهور آن جناب كه اينان ظهورش را دور پندارند ولى ما نزديك مى بينيم به مهرت اى

اَرْحَمَ الرّاحِمينَ

مهربانترين مهربانان

پس سه مرتبه دست بر ران راست خود مى زنى و در هر مرتبه مى گويى :

((اَلْعَجَلَ الْعَجَلَ يا مَوْلاىَ يا صاحِبَ الزَّمانِ))