آکادمی فرهنگی مولانا
کد : MFT-118      تاریخ انتشار : ۱۴۰۳ جمعه ۱۰ فروردين
زيارت حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَاله از زاه دور
زيارت حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَاله از زاه دور

 



زيارت حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَاله از بعيد

علامه مجلسى در زادالمعاد در اعمال عيد مولود كه روز هفدهم ربيع الاول است فرموده شيخ مفيد و شهيد و سيّد بن طاوس رَحَمهمُاللَّهُ گفته اند كه چون در غير مدينه طيبّه خواهى كه حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَ اله را زيارت كنى غسل بكن و شبيه به قبر در پيش روى خود بساز و اسم مبارك آن حضرت را بر آن بنويس و بايست و دل خود را متوجّه آن حضرت گردان و بگو:

اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ وَاَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ

گواهى دهم كه معبودى جز خداى يگانه نيست كه شريكى ندارد و گواهى دهم كه محمد بنده و رسول او است

وَ اَنَّهُ سَيِّدُ الاْوَّلينَ وَالاْ خِرينَ وَاَنَّهُ سَيِّدُ الاْنْبِياءِ وَالْمُرْسَلينَ

و او آقاى اولين و آخرين است و هم او آقاى همه پيمبران و رسولان است

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَيْهِ وَعَلى اَهْلِ بَيْتِهِ الاَئِمَّةِ الطَّيِّبينَ

خدايا درود فرست بر او و بر خاندانش امامان پاكيزه

پس بگو:

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا رَسُولَ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا خَليلَ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا نَبِىَّ

سلام بر تو اى رسول خدا سلام بر تو اى خليل خدا سلام بر تو اى پيمبر

اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا صَفِىَّ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا رَحْمَةَ اللّهِ اَلسَّلامُ

خدا سلام بر تو اى برگزيده خدا سلام بر تو اى رحمت خدا سلام

عَلَيْكَ يا خِيَرَةَ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا حَبيبَ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا

بر تو اى انتخاب شده از جانب خدا سلام بر تو اى دوست خدا سلام بر تو اى

نَجيبَ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا خاتَِمَ النَّبِيّينَ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا سَيِّدَ

بنده نجيب خدا سلام بر تو اى خاتم پيمبران سلام بر تو اى آقاى

الْمُرْسَلينَ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا قآئِما بِالْقِسْطِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا فاتِحَ

رسولان سلام بر تو اى كه پايدارى به عدالت سلام بر تو اى خيرگشا

الْخَيْرِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا مَعْدِنَ الْوَحْىِ وَالتَّنْزيلِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا

سلام بر تو اى مركز وحى و تنزيل سلام بر تو اى

مُبَلِّغا عَنِ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا السِّراجُ الْمُنيرُ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا

رساننده از خدا سلام بر تو اى چراغ تابناك سلام بر تو اى

مُبَشِّرُ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا نَذيرُ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا مُنْذِرُ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا

مژده ده سلام بر تو اى بيم ده سلام بر تو اى ترساننده سلام بر تو اى

نُورَ اللّهِ الَّذى يُسْتَضآءُ بِهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ وَعَلى اَهْلِ بَيْتِكَ الطَّيِّبينَ

نور خدا كه بدان روشنى جويند سلام بر تو و بر خاندان پاك

الطّاهِرينَ الْهادينَ الْمَهْدِيّينَ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ وَعَلى جَدِّكَ عَبْدِ

و پاكيزه و راهنماى راه يافته ات سلام بر تو و بر جدت

المُطَّلِبِ وَعَلى اَبيكَ عِبْدِ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلى اُمِّكَ آمِنَةَ بِنْتِ وَهَبٍ

عبدالمطلب و بر پدرت عبداللّه سلام بر مادرت آمنه دختر وهب

اَلسَّلامُ عَلى عَمِّكَ حَمْزَةَ سَيِّدِ الشُّهَدآءِ اَلسَّلامُ عَلى عَمِّكَ الْعَبّاسِ

سلام بر عمويت حمزه سيدالشهداء سلام بر عمويت عباس

بْنِ عَبْدِالمُطَّلِبِ اَلسَّلامُ عَلى عَمِّكَ وَكَفيلِكَ اَبيطالِبٍ اَلسَّلامُ عَلى

فرزند عبدالمطلب سلام بر عمويت و سرپرستت ابوطالب سلام بر

ابْنِ عَمِّكَ جَعْفَرٍ الطَّيّارِ فى جِنانِ الْخُلْدِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا مُحَمَّدُ

عموزاده ات جعفر كه در خلد برين پرواز كند سلام بر تو اى محمد

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اَحْمَدُ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا حُجَّةَ اللّهِ عَلَى الاْوَّلينَ

سلام بر تو اى احمد سلام بر تو اى حجت خدا بر اولين

وَالاْخِرينَ وَالسّابِقَ اِلى طاعَةِ رَبِّ الْعالَمينَ وَالْمُهَيْمِنِ عَلى رُسُلِهِ

و آخرين و پيشرو بسوى فرمانبردارى پروردگار جهانيان و نگهبان بر رسولانش

وَالْخاتَِمَ لاِنْبِيآئِهِ وَالشّاهِدَ عَلى خَلْقِهِ وَالشَّفِيعَ اِلَيْهِ وَالْمَكينَ لَدَيْهِ

و خاتم پيمبرانش و گواه بر خلقش و شفيع درگاهش و ارجمند در پيشش

وَالْمُطاعَ فى مَلَكُوتِهِ الاْحْمَدَ مِنَ الاْوْصافِ الْمُحَمَّدَ لِسآئِرِ

و فرمانروا در عالم ملكوتش آن ستوده در اوصاف و پسنديده در هر

الاْشْرافِ الْكَريمَ عِنْدَ الرَّبِّ وَالْمُكَلَّمَ مِنْ وَرآءِ الْحُجُبِ الْفآئِزَ

شرافت و بزرگوار در پيشگاه پروردگار و طرف مكالمه (خدا) از پس پرده هاى غيب

بِالسِّباقِ وَالْفائِتَ عَنِ اللِّحاقِ تَسْليمَ عارِفٍ بِحَقِّكَ مُعْتَرِفٍ

آنكه گوى سبقت را ربوده و در مسابقه فضيلت كسى به او نرسد (سلام دهم بر تو) سلام كسى كه شناساى به حق تو و معترف

بِالتَّقْصيرِ فى قِيامِهِ بِواجِبِكَ غَيْرِ مُنْكِرٍ مَا انْتَهى اِلَيْهِ مِنْ فَضْلِكَ

به كوتاهى كردن در قيام به وظيفه واجب نسبت به تو است انكار نكند آنچه از فضل تو به او رسيده

مُوقِنٍ بِالْمَزيداتِ مِنْ رَبِّكَ مُؤْمِنٍ بِالْكِتابِ الْمُنْزَلِ عَلَيْكَ مُحَلِّلٍ

و يقين دارد به فزون بخشيهاى پروردگار در باره تو ايمان دارد به كتابى كه بر تو نازل گشته حلال شمرد

حَلالَكَ مُحَرِّمٍ حَرامَكَ اَشْهَدُ يا رَسُولَ اللّهِ مَعَ كُلِّ شاهِدٍ وَاَتَحَمَّلُها

حلال تو را و حرام داند حرام تو را گواهى دهم اى رسول خدا با هر گواهى و به عهده گيرم اين گواهى را

عَنْ كُلِّ جاحِدٍ اَنَّكَ قَدْ بَلَّغْتَ رِسالاتِ رَبِّكَ وَنَصَحْتَ لاُِمَّتِكَ

نيز از جانب هر منكرى كه براستى تو بخوبى رسالتهاى پروردگارت را رساندى و براى امتت خيرخواهى كردى

وَجاهَدْتَ فى سَبيلِ رَبِّكَ وَصَدَعْتَ بِاَمْرِهِ وَاحْتَمَلْتَ الاْذى فى

و در راه پروردگارت جهاد كردى و با بيان رسا دستورش را آشكارا گفتى و در راه او اذيت

جَنْبِهِ وَدَعَوْتَ اِلى سَبيلِهِ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ الْجَميلَةِ

و آزار مردم را تحمل كردى و دعوت كردى مردم را به راه او بوسيله حكمت و پند نيكو و زيبا

وَاَدَّيْتَ الْحَقَّ الَّذى كانَ عَلَيْكَ وَاَنَّكَ قَدْ رَؤُفْتَ بِالْمُؤْمِنينَ وَغَلُظْتَ

و ادا كردى آن حقى را كه به عهده داشتى و براستى تو نسبت به مؤ منان مهربان و نسبت به كافران

عَلَى الْكافِرينَ وَعَبَدْتَ اللّهَ مُخْلِصاً حَتّى اَتيكَ الْيَقينُ فَبَلَغَ اللّهُ بِكَ

سخت گير بودى و پرستش كردى خدا را از روى اخلاص تا هنگامى كه روز رحلتت فرا رسيد پس خدايت برساند بدين سبب

اَشْرَفَ مَحَلِّ الْمُكَرَّمينَ وَاَعْلى مَنازِلِ الْمُقَرَّبينَ وَاَرْفَعَ دَرَجاتِ

به شريفترين مقام گراميان و برترين منازل مقربان و بالاترين درجات

الْمُرْسَلينَ حَيْثُ لا يَلْحَقُكَ لاحِقٌ وَلا يَفُوقُكَ فائِقٌ وَلا يَسْبِقُكَ

رسولان آنجا كه دست كسى به تو نرسد و برترى نجويدت برترى جوينده اى و پيشى نگيرد بر تو

سابِقٌ وَلا يَطْمَعُ فى اِدْراكِكَ طامِعٌ اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذىِ اسْتَنْقَذَنا بِكَ مِنَ

پيشى گيرنده اى و طمع نكند در ادراك مقامت طمع كننده اى ستايش خدائى را كه ما را بوسيله تو از

الْهَلَكَةِ وَهَدانا بِكَ مِنَ الضَّلالَةِ وَنوَّرَنا بِكَ مِنَ الظُّلْمَةِ فَجَزاكَ اللّهُ

ورطه هلاكت نجات داد و بدست تو از گمراهى به راه راست هدايت فرمودو از تاريكى به روشنى درآورد پس خداوند پاداش نيكويت دهد

يا رَسُولَ اللّهِ مِنْ مَبْعُوثٍ اَفْضَلَ ما جازى نَبِيَّاً عَنْ اُمَّتِهِ وَرَسُولاً

اى رسول خدا در ميان پيمبران به بهترين پاداشى را كه پيمبرى از امتش دريافت كند و رسولى

عَمَّنْ اُرْسِلَ اِلَيْهِ بَاَبى اَنْتَ وَاُمّى يا رَسُولَ اللّهِ زُرْتُكَ عارِفاً بِحَقِّكَ

از آنانكه بسوى آنها فرستاده شد بگيرد پدر و مادرم به فدايت اى رسول خدا زيارت كردم تو را با معرفت به حق تو

مُقِرّاً بِفَضْلِكَ مُسْتَبْصِراً بِضَلالَةِ مَنْ خالَفَكَ وَخالَفَ اَهْلَ بَيْتِكَ

و در حال اعتراف به فضل تو و بينا هستم به گمراهى كسانى كه با تو و با اهل بيت تو مخالفت كردند

عارِفاً بِالْهُدَى الَّذى اَنْتَ عَلَيْهِ بِاَبى اَنْتَ وَاُمّى وَنَفْسى وَاَهْلى

آشنا هستم به هدايتى كه تو برآنى پدرم و مادرم و خودم و خاندانم

وَمالى وَوَلَدى اَنَا اُصَلّى عَلَيْكَ كَما صَلَّى اللّهُ عَلَيْكَ وَصَلّى عَلَيْكَ

و مال و فرزندانم فداى تو باد بر تو درود فرستم هم چنانكه درود فرستاده خدا

مَلاَّئِكَتُهُ وَاَنْبِي آؤُهُ وَرُسُلُهُ صَلو ةً مُتَت ابِعَةً و افِرَةً مُتَو اصِلَةً لاَ انْقِط اعَ

و فرشتگان خدا و پيمبران او و رسولانش درودى پى درپى و شايان و پيوسته كه نه منقطع گردد

لَها وَلا اَمَدَ وَلا اَجَلَ صَلَّى اللّهُ عَلَيْكَ وَعَلى اَهْلِ بَيْتِكَ الطَّيِّبينَ

و نه محدود به مدت و زمانى باشد درود فرستد خدا بر تو و بر خاندان پاك

الطّاهِرينَ كَما اَنْتُمْ اَهْلُهُ

و پاكيزه ات چنانچه شايسته آنيد

پس دستها را بگشا و بگو:

اَللّهُمَّ اجْعَلْ جَوامِعَ صَلَواتِكَ وَنَوامِىَ بَرَكاتِكَ وَفَواضِلَ خَيْراتِكَ وَشَرآئِفَ تَحِيّاتِكَ

خدايا قرار ده درودهاى همه جانبه و بركتهاى فزون پذير و خيرات فاضله و تحيتهاى شريفه

وَتَسْليماتِكَ وَكَراماتِكَ وَرَحَماتِكَ وَصَلَواتِ مَلاَّئِكَتِكَ الْمُقَرَّبينَ

و سلامها و كرامتها و رحمتها و درودهاى فرشتگان مقربت

وَاَنْبِيآئِكَ الْمُرْسَلينَ وَاَئِمَّتِكَ الْمُنْتَجَبينَ وَعِبادِكَ الصّالِحينَ وَاَهْلِ

و پيمبران مرسلت و امامان برگزيده ات و بندگان شايسته ات و اهل

السَّمواتِ وَالاْرَضينَ وَمَنْ سَبَّحَ لَكَ يا رَبَّ الْعالَمينَ مِنَ الاْوَّلينَ

آسمانها و زمينهايت و هر كه تسبيح تو را گويد اى پروردگار جهانيان از اولين

وَالاْخِرينَ عَلى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَرَسُولِكَ وَشاهِدِكَ وَنَبِيِّكَ وَنَذيرِكَ

و آخرين (همه را قرار ده ) براى محمد بنده ات و رسولت و گواهت (بر خلق ) و پيامبرت و بيم دهنده ات

وَاَمينِكَ وَمَكينِكَ وَنَجِيِّكَ وَنَجيبِكَ وَحَبيبِكَ وَخَليلِكَ وَصَفيِّكَ

و امين تو (بر وحيت ) و بنده ارجمندت و برگزيده ات و انتخاب كرده ات و حبيبت و خليلت

وَصَفْوَتِكَ وَخاصَّتِكَ وَخالِصَتِكَ وَرَحْمَتِكَ وَخَيْرِ خِيَرَتِكَ مِنْ

و آنكس كه به خلعت صفا و برگزيدگى مخصوصش داشته و ويژه خويش كردى و رحمتت و بهترين برگزيدگان از

خَلْقِكَ نَبِىِّ الرَّحْمَةِ وَخازِنِ الْمَغْفِرَةِ وَقآئِدِ الْخَيْرِ وَالْبَرَكَةِ وَمُنْقِذِ

خلقت پيامبر رحمت و خزينه دار آمرزش و پيشواى خير و بركت و نجات دهنده

الْعِبادِ مِنَ الْهَلَكَةِ بِاِذْنِكَ وَداعيهِمْ اِلى دينِكَ الْقَيِّمِ بِاَمْرِكَ اَوَّلِ

بندگان از هلاكت به اذن تو و خواننده ايشان بسوى دين محكمت بدستور تو، آغاز

النَّبِيّينَ ميثاقاً وَآخِرِهِمْ مَبْعَثاً الَّذى غَمَسْتَهُ فى بَحْرِ الْفَضيلَةِ

پيمبران در روز ميثاق و پايانشان از نظر بعثت آنكه او را فرو بردى در درياى فضيلت

وَالْمَنْزِلَةِ الْجَليلَةِ وَالدَّرَجَةِ الرَّفيعَهِ وَالْمَرْتَبَةِ الْخَطيرَهِ وَاَوْدَعْتَهُ

و مقام شامخ و درجه بلند و رتبه بس شايان و به وديعت نهادى او را

الاْصْلابَ الطّاهِرَةَ وَنَقَلْتَهُ مِنْها اِلَى الاْرْحامِ الْمُطَهَّرَةِ لُطْفاً مِنْكَ لَهُ

در صلبهاى پاك و انتقالش دادى از آنها به رحمهاى پاكيزه از روى لطفى كه نسبت به او داشتى

وَتَحَنُّناً مِنْكَ عَلَيْهِ اِذْ وَكَّلْتَ لِصَوْنِهِ وَحِراسَتِهِ وَحِفْظِهِ وَحِياطَتِهِ مِنْ

و مهرى كه به او ورزيدى كه موكل كردى براى حفاظت و حراست و نگهدارى و دربرداشتش از

قُدْرَتِكَ عَيْناً عاصِمَةً حَجَبْتَ بِها عَنْهُ مَدانِسَ الْعَهْرِ وَمَعآئِبَ

قدرت خويش ديده بانى نگهدارنده كه جلوگيرى كردى بدانوسيله از او آلودگيهاى هرزگى و معايب

السِّفاحِ حَتّى رَفَعْتَ بِهِ نَواظِرَ الْعِبادِ وَاَحْيَيْتَ بِهِ مَيْتَ الْبِلادِ بِاَنْ

زناكارى را تا اينكه بلند كردى به او ديدگان بندگان را و زنده كردى بدو سرزمينهاى مرده را به اينكه

كَشَفْتَ عَنْ نُورِ وِلادَتِهِ ظُلَمَ الاْسْتارِ وَاَلْبَسْتَ حَرَمَكَ بِهِ حُلَلَ

برطرف كردى از نور ولادتش پرده هاى تاريك را و پوشاندى به حرم خودت به وسيله اش خلعت هاى

الاْنْوارِ اَللّهُمَّ فَكَما خَصَصْتَهُ بِشَرَفِ هذِهِ الْمَرْتَبَةِ الْكَريمَةِ وَذُخْرِ

روشنى و انوار خدايا همچنانكه او را مخصوص داشتى به شرافت اين مرتبه گرامى و ذخيره كردن

هذِهِ الْمَنْقَبَةِ الْعَظيمَةِ صَلِّ عَلَيْهِ كَما وَفى بِعَهْدِكَ وَبَلَّغَ رِسالاتِكَ

اين منقبت بزرگ درود فرست بر او چنانچه به عهدت وفا كرد و رسالتهاى تو را تبليغ كرد

وَقاتَلَ اَهْلَ الْجُحُودِ عَلى تَوْحيدِكَ وَقَطَعَ رَحِمَ الْكُفْرِ فى اِعْزازِ

و در راه پيشرفت توحيد تو با منكرانت پيكار كرد و براى سربلند كردن دين تو خويشى خود را با اهل كفر قطع كرد

دينِكَ وَلَبِسَ ثَوْبَ الْبَلْوى فى مُجاهَدَةِ اَعْدآئِكَ وَاَوْجَبْتَ لَهُ بِكُلِّ

و به تن كرد جامه بلا را براى جهاد كردن با دشمنانت و تو نيز در مقابل هر

اَذًى مَسَّهُ اَوْ كَيْدٍ اَحَسَّ بِهِ مِنَ الْفِئَةِ الَّتى حاوَلَتْ قَتْلَهُ فَضيلَةً تَفُوقُ

اذيتى كه به او رسيد يا هرنقشه اى كه احساس كرد از دشمنى كه قصد كشتنش را داشتند فضيلتى براى او واجب

الْفَضآئِلَ وَيَمْلِكُ بِهَا الْجَزيلَ مِنْ نَوالِكَ وَقَدْ اَسَرَّ الْحَسْرَةَ وَاَخْفَى

كردى كه برترى جويد بر ساير فضائل و دارا شود بدان عطاى شايانت را كه براستى آن بزرگوار حسرت خود را نهان داشت

الزَّفْرَةَ وَتَجَرَّعَ الْغُصَّةَ وَلَمْ يَتَخَطَّ ما مَثَّلَ لَهُ وَحْيُكَ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَيْهِ

وشراره هاى اندوه جان فرسا را پنهان كرد وجرعه هاى غصه را فرو داد و از آنچه وحى تو برايش معين كرده بود پافراتر نگذاشت خدايا درود

وَعَلى اَهْلِ بَيْتِهِ صَلوةً تَرْضاها لَهُمْ وَبَلِّغْهُمْ مِنّا تَحِيَّةً كَثيرَةً وَسَلاماً

فرست بر او و بر خاندانش درودى كه خودت براى آنها بپسندى و برسان از ما به آنها تحيتى بسيار و سلامى

وَآتِنا مِنْ لَدُنْكَ فى مُوالاتِهِمْ فَضْلاً وَاِحْساناً وَرَحْمَةً وَغُفْراناً اِنَّكَ

كامل و بده به ما از جانب خود در دوستى ايشان فزونى نعمت و احسان و رحمت و آمرزشى كه براستى توئى

ذُوالْفَضْلِ الْعَظيمِ

صاحب فضل بزرگ

 

پس چهارركعت نماز زيارت بكن به دو سلام با هر سوره كه خواهى و چون فارغ شوى تسبيح فاطمه زهراسلام الله عليها را بخوان پس بگو:

اَللّهُمَّ اِنَّكَ قُلْتَ

خدايا تو خود به

لِنَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللّهُ عَلَيْه وَ الِهِ وَلَوْ اَنَّهُمْ اِذْ ظَلَمُوا اَنْفُسَهُمْ جآؤُكَ

پيغمبرت محمد صلى اللّه عليه و آله فرمودى : ((و اگر ايشان به خود ستم كنند و نزد تو آيند

فَاسْتَغْفَرُوا اللّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللّهَ تَوّاباً رَحيماً وَلَمْ

و از خدا آمرزش خواهند و پيغمبر نيز براى آنها آمرزش طلب كند حتماً مى يابند خدا را توبه پذير و مهربان )) و من

اَحْضُرْ زَمانَ رَسُولِكَ عَلَيْهِ وَ الِهِ السَّلامُ اَللّهُمَّ وَقَدْ زُرْتُهُ راغِباً

زمان رسول تو را - كه سلام بر او و آلش باد - درك نكردم خدايا اكنون او را از روى شوق زيارت كرده

تائِباً مِنْ سَيِّىِ عَمَلى وَمُسْتَغْفِراً لَكَ مِنْ ذُنُوبى مُقِرّاً لَكَ بِها وَاَنْتَ

و از كار بدم توبه خواهم و از گناهانم به درگاه آمرزش جويم و اقرار بدان گناهانم نيز دارم و تو خود

اَعْلَمُ بِها مِنّى وَمُتَوَجِّهاً اِلَيْكَ بِنَبِيِّكَ نَبِىِّ الرَّحْمَةِ صَلَواتُكَ عَلَيْهِ

آنها را بهتر از من مى دانى و توجه كنم به درگاهت بوسيله پيامبر رحمت درودهاى تو بر او

وَ الِهِ فَاجْعَلْنِى اللّهُمَّ بِمُحَمَّدٍ وَاَهْلِ بَيْتِهِ عِنْدَكَ وَجيهاً فِى الدُّنْيا

و آلش باد پس قرار ده خدايا به حق محمد و خاندانش مرا آبرومند پيش خود در دنيا

وَالاْخِرَةِ وَمِنَ الْمُقَرَّبينَ يا مُحَمَّدُ يا رَسُولَ اللّهِ بِاَبى اَنْتَ وَاُمّى يا

و آخرت و از نزديكانت ، اى محمد اى رسول خدا پدر و مادرم به فدايت اى

نَبِىَّ اللّهِ يا سَيِّدَ خَلْقِ اللّهِ اِنّى اَتَوَجَّهُ بِكَ اِلىَ اللّهِ رَبِّكَ وَرَبّى لِيَغْفِرَ لى

پيامبر خدا اى آقاى خلق خدا من بوسيله تو رو كنم به درگاه خدا پروردگار تو و پروردگارم تا بيامرزد

ذُنُوبى وَيَتَقَبَّلَ مِنّى عَمَلى وَيَقْضِىَ لى حَوآئِجى فَكُنْ لى شَفيعاً

گناهانم را و بپذيرد از من كردارم را و برآورد حاجاتم را پس تو هم شفيع من باش

عِنْدَ رَبِّكَ وَرَبّى فَنِعْمَ الْمَسْئُولُ الْمَوْلى رَبّى وَنِعْمَ الشَّفيعُ اَنْتَ يا

در پيشگاه پروردگارت و پروردگار من زيرا كه نيكو خدائى است كه از او درخواست شود مولا و پروردگار من وتو هم نيكو شفيعى هستى اى

مُحَمَّدُ عَلَيْكَ وَعَلى اَهْلِ بَيْتِكَ السَّلامُ اَللّهُمَّ وَاَوْجِبْ لى مِنْكَ

محمد كه بر تو و اهل بيتت سلام باد خدايا و واجب گردان براى من از

الْمَغْفِرَةَ وَالرَّحْمَةَ وَالرِّزْقَ الْواسِعَ الطَّيِّبَ النّافِعَ كَما اَوْجَبْتَ لِمَنْ

نزد خود آمرزش و رحمت و روزى فراخ پاكيزه و سودمند چنانچه واجب گرداندى براى كسى كه

اَتى نَبِيَّكَ مُحَمَّداً صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَ الِهِ وَهُوَ حَىُّ فَاَقَرَّ لَهُ بِذُنُوبِهِ

به نزد پيامبرت محمد - كه درودهاى تو بر او و آلش باد - در زمان حيات او مى آمد و اقرار به گناهانش مى كرد

وَاسْتَغْفَرَ لَهُ رَسُولُكَ عَلَيْهِ وَ الِهِ السَّلامُ فَغَفَرْتَ لَهُ بِرَحْمَتِكَ يا

و رسول تو عليه و آله السلام برايش آمرزش مى خواست و تو هم او را مى آمرزيدى به رحمتت اى

اَرْحَمْ الرّاحِمينَ اَللّهُمَّ وَقَدْ اَمَّلْتُكَ وَرَجَوْتُكَ وَقُمْتُ بَيْنَ يَدَيْكَ

مهربانترين مهربانان خدايا براستى من به تو آرزومندم و به تو اميد كردم و در حضورت ايستاده

وَرَغِبْتُ اِلَيْكَ عَمَّنْ سِواكَ وَقَدْ اَمَّلْتُ جَزيلَ ثَوابِكَ وَاِنّى لَمُقِرُّ غَيْرُ

و ميل به تو كردم از ما سواى تو و من آرزوى پاداش شايان تو را دارم و براستى من اقرار دارم

مُنْكِرٍ وَتائِبٌ اِلَيْكَ مِمَّا اقْتَرَفْتُ وَعآئِذٌ بِكَ فى هذَا الْمَقامِ مِمّا

و منكر نيستم و توبه كننده ام بسويت از گناهانى كه مرتكب شدم و پناه جويم به تو در اين جايگاه از آن

قَدَّمْتُ مِنَ الاْعْمالِ التَّى تَقَدَّمْتَ اِلَىَّ فيها وَنَهَيْتَنى عَنْها وَاَوْعَدْتَ

اعمالى كه جلوتر از خود فرستادم همانهائى را كه پيش از آنكه من انجام دهم تو بر من سبقت گرفته و مرا از آنها نهى فرمودى

عَلَيْهَا الْعِقابَ وَاَعُوذُ بِكَرَمِ وَجْهِكَ اَنْ تُقيمَنى مَقامَ الْخِزْىِ وَالذُّلِّ

و برانجامش تهديد به عقاب و كيفرم كردى و پناه برم به ذات بزرگوارت از اينكه مرا در مقام رسوائى و خوارى بپادارى

يَوْمَ تُهْتَكُ فيهِ الاْسْتارُ وَتَبْدُو فيهِ الاْسْرارُ وَالْفَضائِحُ وَتَرْعَدُ فيهِ

در آن روزى كه پرده ها در آن روز دريده شود و اسرار و رسوائيها در آن روز آشكار گردد و اندامها از دهشتش

الْفَرايِصُ يَوْمَ الْحَسْرَةِ وَالنَّدامَةِ يَوْمَ الاْفِكَةِ يَوْمَ الاْزِفَةِ يَوْمَ

بسختى بلرزد، روز حسرت و پشيمانى روز سختى روزى كه بزودى بيايد روز

التَّغابُنِ يَوْمَ الْفَصْلِ يَوْمَ الْجَزآءِ يَوْماً كانَ مِقْدارُهُ خَمْسينَ اَلْفَ

مغبون شدن روز جدائى (و فصل امور) روز پاداش روزى كه اندازه اش پنجاه هزار سال

سَنَةٍ يَوْمَ النَّفْخَةِ يَوْمَ تَرْجُفُ الرّاجِفَةُ تَتْبَعُهَا الرّادِفَهُ يَوْمَ النَّشْرِ يَوْمَ

است روز دميدن روزى كه بلرزاند زمين را لرزاننده (يا نفخه صور) كه بدنبالش لرزاننده ديگر آيد روز نشر (نامه عمل ) روز

الْعَرْضِ يَوْمَ يَقُومُ النّاسُ لِرَبِّ الْعالَمينَ يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ اَخيهِ

عرض اعمال روزى كه بپاخيزند مردم در پيشگاه پروردگار جهانيان روزى كه بگريزد شخص از برادر

وَاُمِّهِ وَاَبيهِ وَصاحِبَتِهِ وَبَنيهِ يَوْمَ تَشَقَّقُ الاْرْضُ وَاَكْنافُ السَّمآءِ

و مادر و پدر و همسر و فرزندانش روزى كه شكافته شود زمين و اطراف آسمان

يَوْمَ تَاْتى كُلُّ نَفْسٍ تُجادِلُ عَنْ نَفْسِها يَوْمَ يُرَدُّونَ اِلَى اللّهِ فَيُنَبِّئُهُمْ

روزى كه بيايد هر كسى و تنها از خود دفاع كند روزى كه بازگردند به پيشگاه خدا پس باخبرشان سازد

بِما عَمِلُوا يَوْمَ لا يُغْنى مَوْلىً عَنْ مَوْلىً شَيْئاً وَلا هُمْ يُنْصَرُونَ اِلاّ

بدانچه انجام داده اند روزى كه سود ندهد دوستى به دوستى به هيچ وجه و نه يارى شوند جز

مَنْ رَحِمَ اللّهُ اِنَّهُ هُوَ الْعَزيزُ الرَّحيمُ يَوْمَ يُرَدُّونَ اِلى عالِمِ الْغَيْبِ

آنكس كه خدا بدو رحم كند كه براستى او عزيز و مهربان است روزى كه بازگردند بسوى داناى غيب

وَالشَّهادَةِ يَوْمَ يُرَدُّونَ اِلَى اللّهِ مَوْليهُمُ الْحَقِّ يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ

و شهود روزى كه بازگردند بسوى خدا سرپرست حقيقى آنها روزى كه بيرون آيند از

الاْجْداثِ سِراعاً كَاَنَّهُمْ اِلى نُصُبٍ يُوفِضُونَ وَكَاَنَّهُمْ جَرادٌ مُنْتَشِرٌ

گورها شتابان گوئى آنها بسوى نشانه و علمى مى دوند و گوئى ملخهائى هستند پراكنده

مُهْطِعينَ اِلَى الدّاعِ اِلَى اللّهِ يَوْمَ الْواقِعَةِ يَوْمَ تُرَجُّ الاْرْضُ رَجّاً يَوْمَ

كه چشم دوخته اند بسوى خواننده بسوى خدا روز واقعه روزى كه بلرزد زمين بسختى روزى كه

تَكُونُ السَّمآءُ كَالْمُهْلِ وَتَكُونُ الْجِبالُ كَالْعِهْنِ وَلا يُسْئَلُ حَميمٌ

آسمان چون سرب گداخته گردد و كوهها چون پنبه زده شده و هيچ خويشى از حال خويش

حَميماً يَوْمَ الشّاهِدِ وَالْمَشْهُودِ يَوْمَ تَكُونُ الْمَلاَّئِكَةُ صَفّاً صَفّاً

خود پرسش نشود روز شاهد و مشهود روزى كه فرشتگان صف به صف گردند

اَللّهُمَّ ارْحَمْ مَوْقِفى فى ذلِكَ الْيَوْمِ بِمَوْقِفى فى هذَا الْيَوْمِ وَلا

خدايا رحم كن به وضع و حالم در آن روز به وضعى كه در اين روز دارم و در آن جايگاه

تُخْزِنى فى ذلِكَ الْمَوْقِفِ بِما جَنَيْتُ عَلى نَفْسى وَاجْعَلْ يا رَبِّ فى

مرا رسوا مكن به سبب آن جناياتى كه بر خود كردم و قرار ده پروردگارا در

ذلِكَ الْيَوْمِ مَعَ اَوْلِيآئِكَ مُنْطَلَقى وَفى زُمْرَةِ مُحَمَّدٍ وَاَهْلِ بَيْتِهِ

آن روز با اولياء خود راه مرا و در زمره محمد و خاندانش

عَلَيْهِمُ السَّلامُ مَحْشَرى وَاجْعَلْ حَوْضَهُ مَوْرِدى وَفِى الْغُرِّ الْكِرامِ

عليهم السلام حشر مرا و حوض او را ورودگاه من قرار ده و در ميان سفيدرويان گرامى

مَصْدَرى وَاَعْطِنى كِتابِى بِيَمينى حَتّى اَفُوزَ بِحَسَناتى وَتُبَيِّضَ بِهِ

بازگشتگاهم را و بده نامه عملم را بدست راستم تا سعادتمند شوم بوسيله حسناتم و سفيد گردان

وَجْهى وَتُيَسِّرَ بِهِ حِسابِى وَتُرَجِّحَ بِهِ ميزانى وَاَمْضِىَ مَعَ الْفآئِزينَ

بدان وسيله رويم را و آسان كن بدان حسابم را و سنگين كن بدان كفه ميزانم را و به همراه رستگاران

مِنْ عِبادِكَ الصّالِحينَ اِلى رِضْوانِكَ وَجِنانِكَ اِلهَ

از بندگان شايسته ات بسوى رضوان و بهشتت بروم اى معبود

الْعالَمينَ اَللّهُمَّ اِنّى اَعُوذُ بِكَ مِنْ اَنْ تَفْضَحَنى فى ذلِكَ الْيَوْمِ بَيْنَ

جهانيان خدايا به تو پناه برم از اينكه رسوايم كنى در آن روز در پيش

يَدَىِ الْخَلايِقِ بِجَريرَتى اَوْ اَنْ اَلْقَى الْخِزْىَ وَالنَّدامَةَ بِخَطيئَتى اَوْ

روى خلايق به جنايت و گناهم يا دچار رسوائى و پشيمانى گردم بواسطه خطايم يا

اَنْ تُظْهِرَ فيهِ سَيِّئاتِى عَلى حَسَناتى اَوْ اَنْ تُنَوِّهَ بَيْنَ الْخَلائِقِ

چيره سازى اعمال بدم را بر كارهاى نيكم يا بخوانى مرا در ميان خلائق

بِاسْمى يا كَريمُ يا كَريمُ الْعَفْوَ الْعَفْوَ السَّتْرَ السَّتْرَ اَللّهُمَّ وَاَعُوذُ بِكَ

به نامم اى بزرگوار اى بزرگوار گذشت خواهم گذشت پرده پوشى كن پرده پوشى خدايا و پناه مى برم به تو

مِنْ اَنْ يَكُونَ فى ذلِكَ الْيَوْمِ فى مَواقِفِ الاْشْرارِ مَوْقِفى اَوْ فى

از اينكه در آن روز جايگاهم در ميان جايگاه اشرار باشد يا توقفگاهم در

مَقامِ الاْشْقيآءِ مَقامى وَاِذا مَيَّزْتَ بَيْنَ خَلْقِكَ فَسُقْتَ كُلاًّ بِاَعْمالِهِمْ

جاى بدبختان قرار گيرد و هنگامى كه جدا كنى ميان خلق خود را و هر يك را به اعمال خودشان

زُمَراً اِلى مَنازِلِهِمْ فَسُقْنى بِرَحْمَتِكَ فى عِبادِكَ الصّالِحينَ وَفى

دسته دسته بسوى منزلهاشان سوق دهى پس مرا به رحمت خود در زمره بندگان شايسته ات سوق ده و در

زُمْرَةِ اَوْلِيآئِكَ الْمُتَّقينَ اِلى جَنّاتِكَ يا رَبَّ الْعالَمينَ

زمره دوستان پرهيزكارت بسوى باغهاى بهشتت ببر اى پروردگار جهانيان

پس وداع كن آن حضرت را و بگو:

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا رَسُولَ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الْبَشيرُ

سلام بر تو اى رسول خدا سلام بر تو اى مژده دهنده

النَّذيرُ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا السِّراجُ الْمُنيرُ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا السَّفيرُ

و بيم دهنده سلام بر تو اى چراغ تابناك سلام بر تو اى سفير

بَيْنَ اللّهِ وَبَيْنَ خَلْقِهِ اَشْهَدُ يا رَسُولَ اللّهِ اَنَّكَ كُنْتَ نُوراً فِى الاْصْلابِ

بين خدا و خلق گواهى دهم اى رسول خدا كه تو نورى بودى در صلبهاى

الشّامِخَةِ وَالاْرْحامِ الْمُطَهَّرَةِ لَمْ تُنَجِّسْكَ الْجاهِلِيَّةُ بِاَنْجاسِها وَلَمْ

ارجمند و رحمهاى پاكيزه كه آلوده ات نكرد دوران جاهليت به نجاستهايش و

تُلْبِسْكَ مِنْ مُدْلَهِمّاتِ ثِيابِها وَاَشْهَدُ يا رَسُولَ اللّهِ اَنّى مُؤْمِنٌ بِكَ

نپوشانيدت از جامه هاى چركينش و گواهى دهم اى رسول خدا كه من به تو ايمان دارم

وَبِالاْئِمَّةِ مِنْ اَهْلِ بَيْتِكَ مُوقِنٌ بِجَميعِ ما اَتَيْتَ بِهِ راضٍ مُؤْمِنٌ

و به امامان از اهل بيت تو يقين دارم و به تمام آنچه تو آورده اى خوشنود و معتقدم

وَاَشْهَدُ اَنَّ الاْئِمَّةَ مِنْ اَهْلِ بَيْتِكَ اَعْلامُ الْهُدى وَالْعُرْوَةُ الْوُثقى

و گواهى دهم كه امامان از اهل بيت تو مشعلهاى هدايت و ريسمان محكم حق هستند

وَالْحُجَّةُ عَلى اَهْلِ الدُّنْيا اَللّهُمَّ لا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ زِيارَةِ

و بر اهل دنيا حجتند خدايا قرار مده اين زيارتم را آخرين زيارت

نَبِيِّكَ عَلَيْهِ وَ الِهِ السَّلامُ وَاِنْ تَوَفَّيْتَنى فَاِنّى اَشْهَدُ فى مَماتى عَلى

پيغمبرت - كه بر او و آلش سلام باد - و اگر مرا ميراندى پس من گواهى دهم در مرگم بر آنچه

ما اَشْهَدُ عَلَيْهِ فى حَيوتى اَنَّكَ اَنْتَ اللّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ وَحْدَكَ لا

گواهى دادم بدان در زندگيم كه همانا توئى خدائى كه معبودى جز تو نيست يگانه اى كه

شَريكَ لَكَ وَاَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُكَ وَرَسُولُكَ وَاَنَّ الاْئِمَّةَ مِنْ اَهْلِ بَيْتِهِ

شريك ندارى و همانا محمد بنده و رسول تو است و همانا امامان از اهل بيت او

اَوْلِيآؤُكَ وَاَنْصارُكَ وَحُجَجُكَ عَلى خَلْقِكَ وَخُلَفآؤُكَ فى عِبادِكَ

اولياء و ياران و حجتهاى تواءند بر خلقت و جانشينان تواءند در بندگانت

وَاَعْلامُكَ فى بِلادِكَ وَخُزّانُ عِلْمِكَ وَحَفَظَةُ سِرِّكَ وَتَراجِمَةُ وحْيِكَ

و مشعلهاى تواءند در شهرهايت و خزينه داران دانشت و نگهبانان راز تواءند و ترجمانهاى وحى تواءند

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَبَلِّغْ رُوحَ نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ وَ الِهِ

خدايا درود فرست بر محمد و آل محمد و برسان به روح پيمبرت محمد و آل او

فى ساعَتى هذِهِ وَفى كُلِّ ساعَةٍ تَحِيَّةً مِنّى وَسَلاماً وَالسَّلامُ عَلَيْكَ

در اين ساعت و در هر ساعت تحيت و سلامى از جانب من و سلام بر تو

يا رَسُولَ اللّهِ وَرَحْمَةُ اللّهِ وَبَرَكاتُهُ لا جَعَلَهُ اللّهُ آخِرَ تَسْليمى عَلَيْكَ

اى رسول خدا و رحمت خدا و بركاتش ، قرار ندهد خدا اين سلام را آخرين سلام من بر شما

شيخ در مصباح و سيّد در جمال الا سبوع در اعمال روز جمعه فرموده اند كه مستحب است زيارت حضرت رسول و ائمه عَليهمُ السلام در روز جمعه و روايت كرده اند از حضرت صادق عليه السلام كه فرمود هر كه خواهد زيارت كند قبر رسول خدا و قبر اميرالمؤ منين و فاطمه و حسن و حسين و قبرهاى ساير حجج طاهره عَليهمُ السلام را و در شهر خود باشد پس در روز جمعه غسل كند و دو جامه پاكيزه بپوشد و بيرون رود به صحرائى و به روايت ديگر بر بام خانه اى بالا رود پس چهار ركعت نماز بگذارد با هر سوره كه ميسّر شود پس چون تشهّد و سلام نماز دهد برخيزد رو به قبله و بگويد:

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا النَّبِىُّ وَرَحْمَةُ اللّهِ وَبَرَكاتُهُ اَلسَّلامُ

سلام بر تو اى پيامبر و رحمت خدا و بركاتش سلام

عَلَيْكَ اَيُّهَا النَّبِىُّ الْمُرْسَلُ وَالْوَصِىُّ الْمُرْتَضى وَالسَّيِّدَةُ الْكُبْرى

بر تو اى پيامبر مرسل و (بر تو اى ) وصى پسنديده و (بر تو اى ) بانوى بزرگ

وَالسَّيِّدَةُ الزَّهْرآءُ وَالسِّبْطانِ الْمُنْتَجَبانِ وَالاْوْلادُ الاْعْلامُ وَالاُْمَنآءُ

و بانوى محترم اى زهرا و بر شما اى دو سبط برگزيده و بر شما اى فرزندان بزرگوار و امينهاى

الْمُنْتَجَبُونَ جِئْتُ اِنْقِطاعاً اِلَيْكُمْ وَاِلى آبائِكُمْ وَوَلَدِكُمُ الْخَلَفِ عَلى

برگزيده من از همه بريده و آمده ام بسوى شما و بسوى پدران شما و فرزندتان آن يادگار شايسته

بَرَكَةِ الْحَقِّ فَقَلْبى لَكُمْ مُسَلِّمٌ وَنُصْرَتى لَكُمْ مُعَدَّةٌ حَتّى يَحْكُمَ اللّهُ

به بركت خدا پس دلم تسليم شما است و ياريم برايتان آماده است تا خدا بوسيله

بِدينِهِ فَمَعَكُمْ مَعَكُمْ لا مَعَ عَدُوِّكُمْ اِنّى لَمِنَ الْقائِلينَ بِفَضْلِكُمْ مُقِرُّ

دين خودش (در زمين ) حكم كند پس با شمايم با شما نه با دشمن شما و براستى من قائلم به فضل شما و اقرار دارم

بِرَجْعَتِكُمْ لا اُنْكِرُ لِلّهِ قُدْرَةً وَلا اَزْعَمُ اِلاّ ما شآءَ اللّهُ سُبْحانَ اللّهِ ذِى

به رجعت شما و انكار ندارم هيچگونه قدرتى را براى خدا و نه پندارم جز آنچه خدا خواهد منزه است خدا صاحب

الْمُلْكِ وَالْمَلَكُوتِ يُسَبِّحُ اللّهَ بِاَسْمآئِهِ جَميعُ خَلْقِهِ وَالسَّلامُ عَلى

ملك و ملكوت تسبيح خدا گويند تمامى خلق بوسيله اسامى خدا و سلام بر

اَرْواحِكُمْ وَاَجْسادِكُمْ وَالسَّلامُ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَةُ اللّهِ وَبَرَكاتُهُ

ارواح شما و اجسادتان و سلام بر شما و رحمت خدا و بركاتش

مؤ لّف گويد: كه روايات بسيار وارد شده كه از هر كجا سلام و صلوات بر حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَاله فرستاده شود به آن حضرت برسد و در روايتى وارد شده كه ملكى موكّل است بر آنكه هر مؤ منى كه بگويد صَلَّى اللّهُ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ آن مَلَكْ در جواب او گويد وَ عَلَيْكَ پس از آن به حضرت پيغمبرصَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَاله عرض كند يا رسُولَ اللّهِ فلان شخص سلام بر شما رسانيد آن حضرت فرمايد وَ عَلَيْهِ السَّلامُ و در روايت معتبر است كه آن حضرت فرمود هر كه زيارت كند قبر مرا بعداز موت من خواهد بود مثل كسى كه هجرت كرده بسوى من در حيات من پس هرگاه استطاعت نداريد كه به زيارت قبر من بيائيد سلام بفرستيد بسوى من كه آن سلام مى رسد به من و اخبار به اين مضمون بسيار است و ما در باب اوّل در ذكر زيارت حجج طاهره در ايّام هفته دو زيارت براى حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَ اله در روز شنبه نقل كرديم اگر خواستى به آنجا رجوع كن و به فيض خواندن آن خود را نائل ساز و بيايد در زيارت حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام در اذن دخول رواق مطهرّش زيارت مختصرى از حضرت پيغمبر صلى الله عليه و آله و سلم و شايسته است صلوات فرستادن بر آن حضرت به آن صلواتى كه حضرت
اميرالمؤ منين عليه السلام بر آن جناب فرستاده در يكى از خطب خود در روز جمعه چنانچه در روضه كافى است :

اِنَّ اللّهَ وَمَلائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِىِّ يا اَيُّها

همانا خدا و فرشتگانش درود فرستند بر پيغمبر اى آنانكه

الَّذينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْليما اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ

ايمان آورده ايد درود فرستيد بر او و سلام كنيد سلامى كامل خدايا درود فرست بر محمد

وَ الِ مُحَمَّدٍ وَبارِكْ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَتَحَنَّنْ عَلى مُحَمَّدٍ

و آل محمد و بركت ده بر محمد و آل محمد و مهرورز بر محمد

وَ الِ مُحَمَّدٍ وَسَلِّمْ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ كَاَفْضَلِ ما صَلَّيْتَ

و آل محمد و سلام فرست بر محمد و آل محمد بمانند بهترين درود

وَبارَكْتَ وَتَرَحَّمْتَ وَتَحَنَّنْتَ وَسَلَّمْتَ عَلى اِبْراهيمَ وَ الِ اِبْراهيمَ

و بركت و رحمت و مهر و سلامى كه بفرستى بر ابراهيم و آل ابراهيم

اِنَّكَ حَميدٌ مَجيدٌ اَللّهُمَّ اَعْطِ مُحَمَّدا الْوَسيلَةَ وَالشَّرَفَ وَالْفَضيلَةَ

كه براستى تو ستوده و بزرگوارى خدايا بده به محمد مقام وسيله را و شرافت و فضيلت

وَالْمَنْزِلَةَ الْكَريمَةَ اَللّهُمَّ اجْعَلْ مُحَمَّداً وَآلَ مُحَمَّدٍ اَعْظَمَ الْخَلايِقِ

و منزلتى بس گرامى خدايا قرار ده محمد و آل محمد را در شرافت بزرگترين خلائق

كُلِّهِمْ شَرَفاً يَوْمَ الْقيمَةِ وَاَقْرَبَهُمْ مِنْكَ مَقْعَداً وَاَوْجَهَهُمْ عِنْدَكَ يَوْمَ

در روز قيامت و نزديكترين ايشان بخودت و آبرومندترين آنها پيش خود در روز

الْقِيامَةِ جاهاً وَاَفْضَلَهُمْ عِنْدَكَ مَنْزِلَةً وَنَصيباً اَللّهُمَّ اَعْطِ مُحَمَّداً

قيامت و برترين ايشان در منزلت و بهره خدايا عطا فرما به محمد

اَشْرَفَ الْمَقامِ وَحِبآءَ السَّلامِ وَشَفاعَةَ الاِْسْلامِ اَللّهُمَّ وَاَلْحِقْنا بِهِ

شريفترين مقام و جايزه سلام و شفاعت دين اسلام را و اى خدا برسان ما را به او

غَيْرَ خَزايا وَلا ناكِثينَ وَلا نادِمينَ وَلا مُبَدِّلينَ اِلهَ الْحَقِّ آمينَ

در حالى كه نه رسوا باشيم و نه پيمان شكن و نه پشيمان و نه تغيير دهنده احكام اى معبود بر حق آمين

و بيايد در اواخر باب زيارات ذكر صلواتى بر آن حضرت و آل او عَلَيْهِمُ السَّلام