لغت نامه دهخدا | پاانداز

کد : DK-41170

پاانداز

فرشی که در سوی دَرِ ورود اطاق افکنند.

آنچه در پای عروس یا داماد ریزند از زر یا جامه ها و جز آن .

آنچه در گاه ورود عروس بخانه شوی در بیرون خانه از اسب و ملک پیش کشند.

(نف مرکب ) قواد. زنی که بساط طرب و عیش و نوش آماده کند مردان و زنان ِ کامجوی را.

بازدید از صفحه اول نسخه چاپی ارسال به دوستان

کلیه حقوق این سایت متعلق به آکادمی فرهنگی مولانا است و استفاده غیر قانونی از محتوای موجود پیگرد قانونی خواهد داشت.