جستجو
کد : DK-137104     

غاسق


ماه .
  • یا شب وقت غروب شفق.
  • یا تاریکی بعد از غروب شفق. و منه قوله تعال : «و من شر غاسق اذا وقب » (قرآن 113/3); یعنی از بدی شب چون درآید یا تاریک گردد. یا از بدی ثریا چون فرود افتد بدان جهت که وقت سقوطش طاعون و امراض زیاده شود. ابن عباس و جماعة من شرالذکر اذا قام . (منتهی الارب ). و قال امام ترجمان القرآن الحبر (ابن عباس ) رضی اللّه عنهما (و جماعة) من المفسرین ای (من سرالذکر اذاقام ) و هو غریب . (تاج العروس ).
  • شب تاریک . (ترجمان علامه جرجانی ) (دهار).
  • مار سیاه . (المنجد).
  • مقابل نور عارض در اصطلاح حکمت اشراق: النور ینقسم الی نور فی نفسه لنفسه و الی نور فی نفسه و هو لغیره و النور العارض عرفت انه نور لغیره فلما یکون نور النفسه و ان کان نوراً فی نفسه . لان وجوده لغیره . و الجوهر الغاسق لیس بظاهر فی نفسه و لا لنفسه علی ماعرفت . و رجوع به حکمة الاشراق ص 117، 217، 219 شود.