لغت نامه دهخدا | عاقد

کد : DK-130205

عاقد

عقدکننده .

گره زننده . (غیاث اللغات ). استوارکننده . (اقرب الموارد).

جاء عاقداً عنقه ; آمد خم کننده گردن خود را از روی تکبر. (اقرب الموارد).

در اصطلاح فقها، اجراکننده صیغه در معامله .

کسی که عقد نکاح بندد. (ناظم الاطباء).

آهوی گردن کج کرده یا گردن بر سرین نهاده . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (اقرب الموارد).

ناقه ای که گره کند دم خود را و آن علامت آبستنی است از وی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد).

بازدید از صفحه اول نسخه چاپی ارسال به دوستان

کلیه حقوق این سایت متعلق به آکادمی فرهنگی مولانا است و استفاده غیر قانونی از محتوای موجود پیگرد قانونی خواهد داشت.