طیٍّع. فرمانبردار. (منتهی الارب ). خواهان ، و منه جاءَ فلان طائعاً غیرُ مکره ٍ. ج ، ُطوًّع . (منتهی الارب ). گردن نهاده . فرمانبرنده: قالتا اتینا طائعین . (قرآن 41/11). آمدیم طائع و راغب . (ابوالفتوح رازی سوره فصلت ). ج ، طائعین:
که ز یزدان آگهیم و طائعیم
ما همه بی اتفاقی ضائعیم .
مولوی .