محمدرضا خلف خواجه عبداللّه امامی اصفهانی از شاعران قرن دهم و یازدهم هجری و جوانی خوش قد و رعنا بود و در هرات دعوی ملک الشعرایی میکرد. وی به سال 1023 ه' . ق. درگذشت . (از مجمع الخواص ص 205 و فرهنگ سخنوران ). شاعری است معروف که اصلش از اصفهان است . گویند در جوانی ادعای پیری و با عدم استطاعت داعیه امیری داشته است . از اوست :
شبهای هجر را گذراندیم و زنده ایم
ما را به سخت جانی خود این گمان نبود.
من کیستم از خویش به تنگ آمده ای
دیوانه با خرد به جنگ آمده ای
دوشینه به کوی یار از رشکم کشت
نالیدن پای دل به سنگ آمده ای .
(از آنندراج ).