لغت نامه دهخدا | تابنده

کد : DK-48225

تابنده

تابان . درخشان پرتوافشان . نورانی . روشن کننده . براق. متلالا. مشعشع. بصیص .لایح . وهّاج : ستاره تابنده ، نجم ثاقب ، آفتابی تابنده ، نوری تابنده ، هفت تابنده ، سیارات سبع:
اخترانند آسمانشان جایگاه
هفت تابنده دوان در دو و داه .

رودکی .

برچسب ها:
تابنده

بازدید از صفحه اول نسخه چاپی ارسال به دوستان

اشتراک

Facebook
Twitter
Google+
Digg
Reddit
LinkedIn
StumbleUpon
Email

کلیه حقوق این سایت متعلق به آکادمی فرهنگی مولانا است و استفاده غیر قانونی از محتوای موجود پیگرد قانونی خواهد داشت.