لغت نامه دهخدا | باباعبداللّه چشمه مالان

کد : DK-26917

باباعبداللّه چشمه مالان

مردی قلندر و جماعت کش بود ومردم باو ارادت تمام میداشتند. این رباعی از اوست :
یارب چه خوش است بی دهان خندیدن
بی واسطه چشم جهان را دیدن .
بنشین و سفر کن که بغایت خوبست
بی منت پا گرد جهان گردیدن .

(مجالس النفائس ص 144).

برچسب ها:
باباعبداللّه چشمه مالان

بازدید از صفحه اول نسخه چاپی ارسال به دوستان

اشتراک

کلیه حقوق این سایت متعلق به آکادمی فرهنگی مولانا است و استفاده غیر قانونی از محتوای موجود پیگرد قانونی خواهد داشت.