خواندمیر آرد: درویشی مجذوب بود و از وی کرامات و خوارق عادت ظهور مینمود در سنه 782 ه' . ق. که صاحبقران مغفور (تیمور) به عزیمت فتح خراسان از آب آمویه عبور فرمود در قصبه اندخود با وی ملاقات کرد. درویش از سر جذبه سینه گوشت بطرف امیر تیمور گورکان انداخت . صاحبقران باین معنی تفال نموده گفت خدای تعالی سینه روی زمین را که خراسان است بما ارزانی داشت و همچنان شد، و وفات باباسنکو در اندخود روی نمود و قبرش همان جاست . (حبیب السیر چ خیام ج 3 ص 543) (از سعدی تا جامی ص 208)(رجال حبیب السیر ص 63) (تاریخ عصر حافظ ج 1 ص 401).