لاحم
خداوند گوشت .
گوشت خوراننده . (منتهی الارب ). (منتخب اللغات ). آنکه گوشت دهد مردمان را. (مهذب الاسماء). بازٌ لاحم ; باز گوشت خوار یا آزمند گوشت . ح ، لواحم . (منتهی الارب ).
لاتکلیف
بلاتکلیف . سرگردان . که نداند چه بایدش کردن .
لاتوش
هانری دو. نام رمان نویس و شاعر فرانسوی . مولد لاشاتر (1785 -1851 م .).
لاجواب
بدون پاسخ . بلاجواب . و آن در تداول هندیان و افغانان بسیار است .
لاچی
قاقله باشد و آن را هال و هیل نیز گویند و داخل ادویه حارّه در طعام کنند. (برهان ). اسم هندی هیل است . (فهرست مخزن الادویه ). آلاچی .
لاحن
خطا کننده در قرائت و اعراب .
دانای انجام سخن . (منتهی الارب ).
لات کنار
نام دهی به تنکابن مازندران . (مازندران و استرآباد رابینو ص 105 بخش انگلیسی ). دهی از دهستان گلیجان ، شهرستان شهسوار. واقع در 9 هزارگزی باختری شهسوار و 5 هزارگزی راه شوسه شهسوار به رامسر، جلگه ، معتدل ، مرطوب و مالاریائی . دارای 50 تن سکنه فارسی و گیلکی زبان . آب آن از رودخانه تیرم . محصول آن برنج و مرکبات وشغل اهالی زراعت است . (فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2).
لاتوش ترویل
لوئی دو. نام امیر البحر فرانسوی . مول لاشاتر(1745 -1804 م .).
لاجورد
لاژورد. لازورد.
سنگی است کبود که از آن نگین انگشتر سازند و صلایه کرده به جهت مذهّبان و نقاشان به عمل آورند و تفریح و تقویت کند و بدخشی آن بهتر از دزماری باشد. (برهان ). عوهق. (منتهی الارب ). لاجورد مشهور است و در الوان بکار است و بهترین و بقیمت ترین رنگی است ... و بهترینش بدخشی است . (نزهةالقلوب خطی ) لاجورد، بهترین معادنش در بدخشان است و در مازندران معدنی و به دزمار آذربایجان معدنی دیگر و در کرمان معدنی دیگر. (نزهةالقلوب ج 3 طبع بریل ص 206). معدن لاجورد در کاشان و آذربایجان یافت میشود. حکیم مومن در تحفه گوید، معدن معروفی است و بهترین او صاف و شفاف است که کبودی او به سرخی و سبزی مایل باشد[ و دود آن لاجوردی است ] و آنچه از سنگ مرمرترتیب دهند و هر چه با زرنیخ و زاج و سنگ ریزه ترتیب کنند دود او لاجوردی نمی باشد بخلاف غیر مغشوش آن و مستعمل درطب غیر مغسول اوست . در اول گرم و مغسول او در اول سرد و در دوم خشک و مسهل سودا و اخلاط غلیظه مخلوط به خون و صافی کننده آن از کدورات و بالخاصیه دافع سودای حوالی قلب و جالی است و تعلیق او رافع خوف و مقوی دل و مفرح و جالی و باقوه قابضه و رافع امراض سوداوی و غم و توحش و بخارات غلیظه و مدرّ حیض و اکتحال او جهت سلاق و رمد و دمعه و بیاض و قرحه و ریختن مژگان و ذرور او جهت آکله و قروح ساعیه و نفوخ او جهت رعاف و فرزجه او با روغن زیتون جهت حفظ جنین از اسقاط و طلای او با سرکه جهت تجعید موی و قلع ثآلیل و برص مفید و مضرفم معده و مصلحش مصطکی و موجب کرب و غثیان و مصلحش کتیرا و عسل و قدر شربتش از نیم تا یک مثقال و بدلش حجر ارمنی است . - انتهی . نیز رجوع به کلمه لازورد در مخزن الادویه شود: و اندر بدخشان معدن سیم است و زر و بیجاده و لاجورد. (حدود العالم ).
پس اندر یکی مرغ بودی سیاه
گرامی بد آن مرغ بر چشم شاه
سیاهش دو چنگ و بمنقار زرد
چوزرّ درخشنده بر لاجورد.
فردوسی .
لاچین
در ترکی شاهین شکاری را گویند. (غیاث ).
نامی از نامهای مردان و به معنی بنده ظاهراً از مجعولات شعوری است .
لاحوس
مرد نافرجام وشوم داشته . (منتهی الارب ). بد اختر. (مهذب الاسماء).
لات کیاسر
نام ده کوچکی از بخش کرج شهرستان طهران دارای 12 تن سکنه است . (فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1).
لات و لوت
لات و پات . رجوع به لات شود:
قومی همه مرد لات و لوتند
باد جبروت در بروتند.
خاقانی .
لاجورداندود
اندوده شده به لاجورد:
فرشته ای است بر این بام لاجورد اندود
که پیش آرزوی عاشقان کشد دیوار.
عمادی شهریاری .
لاح
مکان لاح ; جای تنگ. (منتهی الاُرب ).
لاحول
(از: «لا» + «حول ») مختصر «لاحول و لاقوة الا باللّه العلی العظیم » است و آن را برای راندن دیو و شیطان ، بر زبان آرند:
از گفتن لاحول گریزد شیطان .
معزی .
لات لیل
نام دیهی جزء دهستان بخش مرکزی لنگرود. واقع در پانزده هزارگزی جنوب لنگرود. دارای 95 سکنه . (فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2).
لاتونا
نام غیب گوئی به مصر از مردم شهر بوت . هرودوت از این مرد درکتاب خویش سخن رانده است . (ایران باستان ج 1 ص 515).
لاجوردخم
کنایه از آسمان است و آن را خم لاجورد هم گویند. (برهان ).
لاحاصل
بی حاصل . بی فایده . بی سود.