حرف بیست و نهم از الفبای فارسی و حرف بیست و پنجم از الفبای عربی (ابتث ) است و در حساب جُمًّل آن را به پنجاه گیرند. نام آن نون و از حروف هوائی است . (برهان ، در کلمه هفت حرف هوائی ) و از حروف شمسیه و از حروف یرملون واز حروف زلاقه است . (المزهر).
اصطلاح تجوید: از حروف ذولقیه و ذلق است . (لغت نامه ، ذیل ذلق وذولقیه و حروف ذلقیه ). در دستور زبان عربی از جمله حروف چهارگانه علامت مضارع است : الف ، ت ، ی ، ن (اتین ) که به اول فعل مضارع متکلم معالغیر درآید: نکتب . نخرج . رمز کلمه رمضان است . و نیز رمز است «اُنظر» را. در کتب احادیث شیعه ، رمز است از عیون اخبار رضاء صدوق. در کتب رجال شیعی ، اصحاب حسن بن علی را رمز است . (یادداشت به خط مولف ). و نیز «ن ل » رمز است «نسخه بدل » را. درتداول عوام جانشین «ند» ضمیر فاعلی جمع غایب یا مفرد (احتراماً) شود: رفتن ، فرمودن ، بگیرن ، میرون ، بجای : رفتند، فرمودند، بگیرند و میروند. مولف آنندراج نویسد: و گاه باشد که حرکت یا نون ، کار رابطه کند، مثل : زید دبیرِ، یعنی دبیر است . و خوشن و نیکن ، یعنی خوش است و نیک است . این است در رشیدی و شرح تهذیب عبدالعلی بیرجندی . (از آنندراج ). و گاه ازآخر کلمه حذف شود تخفیف را: چون ، چو. همچون ، همچو:
لاجرم خلق همه همچو امامان شده اند
یکسره مسخره و مطرب و طرار و طناز.
ناصرخسرو.